Gündem
17 Mar 2011 13:32
Son Güncelleme: 23 Kas 2018 12:08
YILMAZ ÖZDİL'İN KALEMİNİ SAĞLAM BULDU, KAFADAN ÇAKTI!
Yılmaz Özdil'in Tatlıses için kaleme aldığı yazıdaki "kafadan vurdular ki belki dank eder" ifadesi Star yazarı Elif Çakır'ı kızdırdı.
Sağlam kalem, sağlam kafa!
Ben ciddi anlamda “muhalif” olmayı önemseyen “muhalif zihinleri” dikkate alan birisiyim.
Ancak muhalif olmak “çarşı herşeye karşı” mantığı demek değildir.
Adı ister Bekir olsun, isterse Emin ya da Yılmaz... Toplum nezdinde varsa bir karşılığı, okurlar kendi vicdanlarında mahkum etmediği sürece, yok saymadığı sürece, kendilerini okuyan üç kişi bile olsa, gazete patronları da bu üç kişiyi önemseyerek gazetesinde iş veriyorsa, yazdırıyorsa saygı duyarım.
Fakat kimileri var ki, hayatını baştan aşağı kuşatmış faşist zihinlerini, ırkçılıklarını, sıraladıkları doğruların içine bir cümlede döküveriyorlar. Kalemleri ellerinde silaha dönüşüyor, cümleleri küfre.
Çünkü onlar rakiplerini hep “kafadan vurmak” eğilimindedirler. Fikir mücadelesi gibi görünen satırlarının altında hep aynı faşist “yok etme” duygusu vardır.
Bakınız işte, Hürriyet gazetesinin üçüncü sayfa yazarına... Kendisi küfürlerden, aşağılanmalardan beslendiğinden olsa gerek kafaları başka türlü çalışmıyor.
Yoksa, hangi kafası sağlam birisi, tutup da, ölüm kalım savaşı veren, çocuğu “şimdi değil baba” diye gözyaşı dökerken, herşeyden önce bir insan için “kafadan vurdular, ki belki dank eder” yazabilir ki!
Ben ciddi anlamda “muhalif” olmayı önemseyen “muhalif zihinleri” dikkate alan birisiyim.
Ancak muhalif olmak “çarşı herşeye karşı” mantığı demek değildir.
Adı ister Bekir olsun, isterse Emin ya da Yılmaz... Toplum nezdinde varsa bir karşılığı, okurlar kendi vicdanlarında mahkum etmediği sürece, yok saymadığı sürece, kendilerini okuyan üç kişi bile olsa, gazete patronları da bu üç kişiyi önemseyerek gazetesinde iş veriyorsa, yazdırıyorsa saygı duyarım.
Fakat kimileri var ki, hayatını baştan aşağı kuşatmış faşist zihinlerini, ırkçılıklarını, sıraladıkları doğruların içine bir cümlede döküveriyorlar. Kalemleri ellerinde silaha dönüşüyor, cümleleri küfre.
Çünkü onlar rakiplerini hep “kafadan vurmak” eğilimindedirler. Fikir mücadelesi gibi görünen satırlarının altında hep aynı faşist “yok etme” duygusu vardır.
Bakınız işte, Hürriyet gazetesinin üçüncü sayfa yazarına... Kendisi küfürlerden, aşağılanmalardan beslendiğinden olsa gerek kafaları başka türlü çalışmıyor.
Yoksa, hangi kafası sağlam birisi, tutup da, ölüm kalım savaşı veren, çocuğu “şimdi değil baba” diye gözyaşı dökerken, herşeyden önce bir insan için “kafadan vurdular, ki belki dank eder” yazabilir ki!
