Ben çiftliğe gittiğimiz zaman koyun güdüyorum. Keyif alıyorum. Ekip, biçiyorum… Çok güzel kuru fasulyem var. Yetiştiriyorum organik, eşe dosta dağıtıyoruz.
Geçen bana dediler ki ’12 yıl sonra tiyatroya dönüyorsunuz, ne hissediyorsunuz?’ ağzımdan ‘baba ocağına dönmek gibi bir şey’ çıktı. Sonra düşündüm' yanlış mı yaptım?' diye, Baba ocağı, asker ocağı, tiyatro da benim için bir ocak gerçekten.
Ben tiyatroda her şeyi yaptım. Müşfik Kenter’in ayakkabısını da boyadım, etrafı süpürdüm, asistanlık yaptım çok şey öğrendim… Müşfik Kenter’den de eşi Yıldız Kenter’den de çok ama çok şey öğrendim.
Onlarla nefes alıp geliştim. Müşfik Kenter de Yıldız Kenter de benim için bir idoldür. Müşfik Kenter benim babam gibiydi, onun hakkını ödeyemem. Yıldız Hanım’a da Allah'tan uzun ömürler diliyorum.
