Benim ilgime hayran olsalar da, bu adamlar genellikle karılarından övgüyle bahsederler ama ben asla ikinci kişi olacağımı düşünmüyorum. Evliliklerinde her şey yolunda olabilir ama onlar sadece benim verebileceğim sıcaklığı özlüyorlar. Bu nedenle, yaptıklarım için suçluluk hissetmiyorum.
Bir zerre pişmanlık hissetmiyorum, hatta karılarını veya çocuklarını düşünmüyorum, onları tanımıyorum. Asla bir erkek arkadaşımın peşinden gitmem. Aslında, hiçbir erkeğin "peşinden asla gitmem". Aldatılan insanların “başkası olmasın” diye düşünmek saflıktır.
Ben değilsem o zaman başkası olur. Bazen karılarına yakalanırım ve telefonda konuşurlar benimle. Bir keresinde sarhoş bir kadın beni aradı. Kibar ve saygılıydım. 45 dakika boyunca telefonda ne hissettiğini konuştuk ve konuşmanın sonunda “Aslında çok hoşsun” dedi.
Eşlere her zaman ilişkilerinde sorun çıkarmak için burada olmadığımı ve konuyu benden çok partnerleriyle tartışmaları gerektiğini söylerim. Kız arkadaşlarımın her zaman yanındayım. Düştüklerinde onları destekliyorum, ağlayacak bir omuz oluyorum ve onlara en sevdiğim elbiselerimi ödünç veriyorum.
