Esra Erol: Tam bir yıl önce bugünün gecesi, nasıl kabuslu bir sabaha uyanacağımızı bilmiyorduk. Öyle bir acıya uyandık ki iyileşmemiz daha çok uzun zaman sürecek…

Hamdi Alkan: Kaybolan, yitip giden, çocukluğum, gençliğim... Ve toprağa karışan dostlarım, akrabalarım... Büyük ailem... Ve yarım kalan hikayeler… Yazılamamış şiirler Gözyaşlarına, meçhule karışan hayaller ve umut kırıntıları. Bizler için bir yıl bir tuş ile bir saniyede ifade ediliyor Ama şehirde kalanlar için her saniye bir yıl gibi geçiyor. Belki de hiç geçmiyor, zaman duruyor. 04.17 de asılı kalıyor. Antakya benim nefesimdi. Öyle kalacak.