TARAF GAZETESİ TUTAR MI?... TARAF'IN NE KADAR ÖMRÜ OLUR?.. İŞTE TAHA KIVANÇ'IN TARAF TAHMİNİ!...

Hayatta en üzüldüğüm olay, bir gazetenin kapılarını kapatmasıdır. Yalnızca işsiz kalan meslektaşlar yüzünden değildir üzülmem, kapanan gazeteyle birlikte sönen iddialar ve yaşanan hayal kırıklıkları da önemlidir benim için...

Hiçbir gazetenin ilk yayın günü beklentilere uygun olmaz, bilir misiniz? Çok deneyimli bir kadroya emanet edilen Dinç Bilgin - Ercan Arıklı ortak projesi 'Söz' meselâ; hazırlanan sayfalar daha ilk gün pikajdan indirildi ve oraya gönderilen yeni ekip görevi devraldı. "Devralanlar kimdi, kimlerden devraldılar?" sorusunun cevabını versem şaşırabilirsiniz: 'Daha iyi' diye devreye sokulanlar ile "Yapamadınız" diye kenara itilenler arasındaki kalite farkı ikinciler lehine açık ara fazladır çünkü...

Ne olduysa oldu, Söz birkaç hafta yaşayıp kapılarını kapattı.

Benzer bir durum Hürriyet yayın grubu tarafından hazırlanan 'Hürgün' gazetesinin de başına gelmişti. Gazetecilik kalibresi hayli yüksek bir ekipti Hürgün'ü hazırlayanlar, itibarlı yazarları da vardı; ancak nedense tutmadı proje, kısa sürede fosladı.

1980'li yılların ikinci yarısında 'muhafazakâr' bir gazete için kollarını sıvayan bir büyük medya grubu çıkmıştı; bayağı büyük transferlerle iyice bir kadro da oluşturuldu. "Ekibin Ankara kadrosuna Bekir Coşkun ağabeylik ediyordu" desem seviyeyi anlarsınız. O proje de uzun ömürlü olmadı.

Nedendir bilmem, başarısız kalan pek çok gazetenin ömrü galiba 49 günle sınırlı. Patronların sabrı altı hafta kadar sürüyor, kapatma kararını iletmeleri bir haftayı buluyor, alın size 49 günlük ömrün hesabı... Bir bakmışsınız, büyük iddialarla çıkan gazete bir kuyruklu yıldız gibi sonsuzluğun bir yerine takılı kalıvermiş...

Kısa süre önce yayın hayatına başlayan 'TARAF' gazetesinin geleceğinin bunlardan farklı olacağını umuyorum. Birçok sebebe dayanıyor bu umudum: Çıkaran kadro gerçekten parlak insanlardan oluşuyor... Sermaye yatıranlar iyi niyetli insanlar... Söylemi doğru bir gazete TARAF ve zamanın ruhunu yansıtabilecek bir söylem o...

Kendimin kurucu kadrosunda yer aldığım gazetenin çıkış süreci geçiyor gözlerimin önünden: Bir an önce çıksın isteyip de çıkışı iki kez ertelememiz... Aslında yine ertelememiz gerektiği halde utandığımız için üçüncü tarihte tam hazırlanmadan makineleri döndürmemiz... 24 saatte bir çıkması gereken gazetenin hazırlanma süresinin 30 saati bulduğunu daha ikinci gün fark etmemiz... Bir gazete satmak için en az dört gazete basmaya mecbur olduğumuzu anlamamız...

"Kapatalım mı?" noktasına biz de altı hafta içerisinde gelmiştik. Büyük bir medya grubunun bizimle aynı zamanda çıkardığı 'muhafazakâr' gazeteye ezilmeme kararlılığımız yüzünden "Haydi biraz daha gidelim" kararını aldık. O arada yaptığımız yanlışları telâfiye koyulduk: Gazetenin başlığını siyahtan kırmızıya döndürmek bile tirajı artırmıştı, inanır mısınız? İmzasız başyazılara yazar olarak imza koymam da gazeteye bir kişilik getirmişti...

İlk birkaç haftadan sonra "Kapatalım mı?" diye kafa patlattığımız ZAMAN bugün 850 bin satış rakamıyla ülkenin en büyük gazetesi...

Sabredebilirler ve yanlışlarını doğru gözleyip gerekli tedbirleri alabilirlerse TARAF da uzun ömürlü olabilir... Sabır bu yolda en büyük yardımcılarıdır.

İlk günlerin telâşının eseri olan hataları ortadan kalktı; TARAF şimdilerde çıktığı gibi hazırlanabilseydi böyle bir yazı yazma ihtiyacı duyacağımı bile sanmıyorum. Gazetelerimi getiren sekreter okum