* Daha çok yeni ama sence hayatında ve ruhunda baba olmak nasıl bir değişim yaratacak?
Önceliklerim değişiyor... Bunları söylemek için daha erken ama içgüdüsel olarak yaptığım şeyler var. Bu konular hakkında çok fazla okuyup izlemedim, yaşayarak öğrenmek istedim ve öyle oluyor da. Aramızda bir bağ oluştuğuna inanıyorum. Benim görevim, şimdilerde onun gazını çıkarmak.
* Tuncelilisin. Çocukluğuna dair neler hatırlıyorsun?
İki kardeşiz. Babam kasap, annem ev hanımı. Ben doğduktan sonra annem ve babam yurtdışına gitmişler çalışmak için. O yüzden iki kardeş bölünmüşüz. Beni İstanbul’da, anneannemin yanına, abimi de babaannemin yanına yolladılar.
* Birbirinizi görmeden büyüdünüz...
Evet, abim beni gördüğünde yürümeye başlamışım. 4-5 yaşındaymışım.
* Kardeşi olduğunu biliyormuş...
Evet ama daha önce görüşmemişiz.
* Bu durum sizi nasıl etkiledi?
Şartlar... Barışığız bu hikâyeyle.
* Anneanneyle büyümek hayatını nasıl etkiledi?
Mükemmel bir şeydi. Bir daha olsa bir daha anneannemi seçerim. Anneanne ve torun arasında ayrı bir ilişki var. O benim kahramanımdı, koruyucu meleğimdi.
* Bunlar olurken oyunculuk nerede?
Ortaokulda üzerinde görevli yazan bir otobüs bizi alır, tiyatrolara götürürdü. Bir gün, yanımda da rehberlik hocası oturuyordu, dönüp “Bence yanlış oynuyorlar” dedim. O yaşta doğrusunu hissetmişim.Orada düştü içime oyunculuk. Bakırköy Belediye Tiyatrosu’nda çalıştım, konservatuvara girdim.
