* Çok yeni baba oldun. Allah analı-babalı büyütsün. Neler hissediyorsun?
Tarifsiz, acayip bir duygu. Çok küçük, çok tatlı... Şoktayım ve hâlâ şoku atlatamadım.
* Onu ilk kucağına aldığında ne hissettin?
Ooo! Kucağıma ilk ben aldım ve ilk ten tene teması benimle yaşadı.
* Doğuma mı girdin?
Evet.
* Bazen babalar, annelerden çok heyecan yapıyor. Bayılanlar bile oluyor... Sen neler yaşadın?
Yok bayılmadım (gülüyor). Aslında beni kan tutar, doktor da bunu biliyordu. O yüzden bebek benim en görebileceğim durumdayken “Bakmak ister misin” dedi. Ayağa kalktım. Sadece “Ay ay ay” diyebilmişim.
* İlk temasta ne hissettin?
Çok acayip bir teni var, ipek gibi. Mükemmel bir kokusu var. İlk gün refakatçi olarak ben kaldım. Gözünü açıp dünyayı karşılama gününe şahit oldum. O uyumadı, ben de uyumadım. Nuri Bilge Ceylan filmi gibi birbirimize bakıyorduk. Konuşma yok, öyle birbirimize bakıyoruz... Tam bir ‘arthouse’...
* Çok ağladın mı?
Ağlamadım dersem inanır mısın? Joker gibiydim. Ya da ‘Mona Lisa’... Yüzümün yarısı ağlıyor, yarısı gülümsüyordu. Delice bir şey. Önceliklerim değişiyor
* Adını Zeynep koymanızın özel bir sebebi var mı?
Zeynep ismini çok seviyorum, kanım kaynadı. Alternatifler de vardı ama ben hep Zeynep diyerek ortamı terk ettim. Önce çevremizdekiler Zeynep demeye başladı, sonra Ece... Ve adı Zeynep oldu. Anlayacağın taktik tuttu (gülüyor).
* Daha çok yeni ama sence hayatında ve ruhunda baba olmak nasıl bir değişim yaratacak?
Önceliklerim değişiyor... Bunları söylemek için daha erken ama içgüdüsel olarak yaptığım şeyler var. Bu konular hakkında çok fazla okuyup izlemedim, yaşayarak öğrenmek istedim ve öyle oluyor da. Aramızda bir bağ oluştuğuna inanıyorum. Benim görevim, şimdilerde onun gazını çıkarmak.
