GÖNÜLLÜLER TAKIMI
HASAN YALNIZOĞLU: Herkesin cehennem dediği yere ev diyorum * Ben Rizeliyim. Oturduğun bank, yaptığımız çardak, içerideki masa ve sandalyeler memlekette gelişen el becerileri. Gün doğmadan ben doğuyorum ve çalışmaya başlıyorum. Bir şeyler üretmek zevk veriyor. Belki de herkesin cehennem dediği yere ben ev diyorum. * Açken de insanlara doğru davranmak önemli. 110 kilo geldim, şu an 90 kilo falanım. Dördüncü ayın sonunda ne olacak bilmiyorum. Bu sene Allstar diye şartlar çok daha zor. Tek bir durağan oyun yok. Hep hareketli ve parkurlar 50-60 metre. Dönünce bize özel bir tim kuracaklar, bordo bereli gibi olacağız diyoruz. Çünkü herkes bu parkurları oynuyor. Açlık ve psikoloji var, evet, ama en ağırı aileden uzak kalmak. * Hayatta en sevmediğim şey yanlış üslup. Karşımdaki bana sesini yükseltiyorsa ben de yükseltirim, vuruyorsa ben de vururum, ama hiçbir zaman ilk hamleyi yapmam! İyi insan olmak için elimden geleni yapıyorum ama biri benim şartlarımı zorlarsa iki adım ileri gidebilirim. Etkiye tepki benimkisi. Bir kişi bilerek ve isteyerek karşısındakini kırıyorsa kötüdür.
* Anıl, Doğukan, Hilmi Cem, Merve Aydın, Sahra ve Begüm’le Kıbrıs’a gidebiliriz gibi geliyor. Serenay belli değil ama Berna da olabilir. * Büyük ödülü alırsam Böbrek Vakfı’na bir diyaliz makinesi de ben almak istiyorum. Gözlerimiz bağlı bir oyunda yer almıştık. Yakın iki görme özürlü arkadaşım var. Biri Acun Medya’da çalışan Evren. Diğeri de bir bayan. Onların vakfıyla ilgili bir şey yapmak istiyorum. Geri kalanıyla da ev alırım. * Beni rakip diye düşman olarak gören Turabi. Kimse kimsenin düşmanı değil. Ben seçtiğim arkadaşlarımla finale kadar yürüyeceğimi düşünüyorum. Erkek olarak yalnızım ama sıkıntı değil.
TURABİ ÇAMKIRAN: Diskalifiye edilmesem sabah akşam Hakan’ı döverim * (Hakan’ın selamını iletiyorum Ünlüler adasından) Vay tavşan! Onun selamı bile alınmaz. Diskalifiye olayı olmasa sabah akşam döverim ben onu. * Birine dokununca adadan gideceğim. Acun abi açık bir yara koydu bana ve bu yarayı çakallar görüyor artık. Ama sıkıntı yok, biz hayata zorlukla başladık. Ağzımız var, sevinç gösterilerimiz var, biz de onlarla kafalarına kafalarına vururuz. Bir de arkamızda sevenlerimiz var. Onları da düşünmüyorlar!
