Türkiye Gazeteciler Cemiyeti Hak ve Sorumluluklar Bildirgesi'nden "yargı" başlıklı bölüm: "Hazırlık soruşturması sırasında soruşturmayı zaafa uğratıcı, yönlendirici biçimde haber ve yorumdan kaçınılmalıdır. Yargılama sürecinde de haberler her türlü önyargıdan uzak ve kesinlikle doğruluğundan emin olunarak sunulmalıdır. Gazeteci yargı sürecinde taraf olmamalıdır. Yargı kararı kesinleşmedikçe, bir sanık suçlu ilan edilmemelidir. Haberlerde ve yorumlarda suçluymuş gibi değerlendirmeler yapılmamalıdır." Kamuoyunu birinci derecede ilgilendiren Ergenekon davası, iki hususu açıklıkla ortaya koydu ve tuzakları gösterdi:
- Gazeteciler yargı sürecinde taraf olmamaktan kaçınamıyor,
- Yapılan hatalar konusunda gerekli özeleştiriden kaçınmak, "karşıdakini" suçlamak moda oldu.
Bu köşede defalarca, gazeteci olarak yüksek gerilimli bir hatta yürüdüğümüzü, akli melekelerimizin çok sert bir sınavdan geçtiğini yazdım. Ergenekon süreci Türkiye'de başka pek çok şey gibi basını da özgürleştirecek bir sonuca ulaşsın istiyorsak, herkesin önce kendi evini temizlemesi şart.
"Yargı önünde aksi kanıtlanana kadar herkes masumdur." Bu temel ilkeyi hafta içinde gelen okur uyarılarıyla bir kez daha hatırladık.
İstanbul Poyrazköy'den salı akşamına doğru bir "flaş" haber geldi: Boş bir arazide yapılan kazılarda bazı silahlar, bombalar, patlayıcı madde ve mühimmat bulunmuştu. Arazinin tapusu İstek Vakfı'na aitti. Vakfın başkanı, Ergenekon soruşturmasında zanlı olarak aranan Bedrettin Dalan'dı. Arazi, 1992'de alınmış ancak askeri bölge olduğu için "kullanılamamış"tı. Yankılar uyandıran gelişme, SABAH'ta manşetten Dalan'ın Müthiş Cephaneliği şeklinde verildi. Haberin devamı, içeriden, İstek Arazisinde Cephanelik başlığı altında sunulmuştu.
Haberi, aynı günden başlayarak, bazı okur tepkileri izledi.