"Her şey ne kadar hızlı, aynı gidişin gibi Babiş. Sanki dün kulağına “kal benimle, ben daha o kadar büyümedim” diye fısıldayan ben değildim. Sen yine erken davrandın kaptan!
Yaka iğnesi gibi boynunda uyuttuğun, omuzunda taşıdığın, tekneden denize attığın, elinden tutup maça götürdüğün, babasını hayranlıkla sahnede izleyen, babasını ustası yapıp o yolda ilerleyen o minik kız çocuğu bir gecede büyüdü. Ben sonunda büyüdüm Baba.
Bugün bir hafta oldu, özlediklerinin, ustalarının, dostlarının yanına göçeli. Daha ne çok anı biriktirip, yaşananlara gülüp geçecektik, sen yine bana akıllar verecektin ben 'Offf baba yaaa' diye şımarıklık yapacaktım. Fazla erken değil miydi bu didişmeleri bırakıp gitmek için?
Sen benim ilk aşkım, kahramanım, hayranı olduğum dayanağımdın.
