Benim haberim yoktu. Arkadaşlar aradı gecenin bir yarısı. "Çabuk Star'ı aç. Senin dalaksız Arena'da her şeyi anlatacakmış" dediler. "Eyvah" dedim kendi kendime. "Hapı yuttun sen Ahmetciğim. Düştüysen Uğur Ağabey'in eline. Seni şimdi duvardan duvara çarpar. Nasıl böyle bir hata yaparsın be kardeşim? Türkiye'nin en büyük soruşturmacı gazetecisinin karşısına nasıl çıkarsın bu gerçekle?"
Geçtim tabii gecenin bir yarısı pürtelaş televizyonun başına.
Ama keşke geçmeseymişim... Geçmeseymişim de, o olağanüstü yaratıcı bulduğum ve benim için her zaman yeri çok başka olan Uğur Dündar'ı o halde görmeseymişim!
Ve tabii Nedim'i...

YAZININ DEVAMINI OKUMAK İÇİN TIKLANIZ