Osmanlı döneminde, bütün meyveler mevsiminde ve olgunlaştığı zaman tüketilirdi. Meyvelerin ağaçtan toplandığı zaman hemen yenilmemesi, birkaç gün bekletilip tüketilmesi önerilirdi.
Bu, meyvelerin en iyi şekilde tadını çıkarmanın ve besin değerlerini korumanın bir yoluydu.
İyi gıdalar arasında bal öncelikliydi ve tercih edileni ak, işlenmemiş ballardı. Petekten taze alınmış bal da değerli kabul edilirdi.
Kuru yemişler arasında ise kızıl üzüm, kabuğu soyulmuş badem, kuru incir ve ceviz içi tavsiye edilenler arasındaydı.
