"BİZ BU ÇINARLA OMUZ OMUZA VERDİK"

Dede, "Biz bu çınarla omuz omuza verdik, beni yağmurdan koruyor. Ne şapka kullanıyorum ne şemsiye... Genelde karda yağsa, yağmur da yağsa onun altında duruyorum. Bu çınarda ben ruh ve duygu buluyorum. Bir dönemler 5. kitabım çıktığında, ağaçta tabela vardı, 'Tek Şekerli Çınar Ağacı' diye. O tabeladan dolayı, ağaca posta kodu verdiler. Mektup ve telgraflar buraya gelirdi. Çaycının, simitçinin ve esnafın mektupları bana gelirdi ben dağıtırdım. 'Çınara gelen mektuplar' derdik onlara. Bu ağaç posta görevi de gördü. Yaşarken ismimin bu çınara verildiğini görmek bayağı mutlu etti. Ben bir talepte bulunmamıştım ama herkes bana 'Senin buraya heykelini dikecekler' derdi. Ben de gülümsüyordum ama bunu yaşarken görmek beni çok mutlu etti "diye konuştu.

"HALA BURADA OLDUĞUNUZA İNANAMIYORUM"

Hanife Balık "Hüseyin Avni Dede'yi 3-4 yıldır sık sık ziyaret etmeye çalışıyorum. 30-40 yaşında arkadaşlar geliyor, dedeyi görünce mutlu oluyorlar. Çocukken de gelmiş o kişiler. 'Bizim sizinle çocukken fotoğrafımız var, siz hala buradasınız' diyorlar. Dedemiz bütün dostlarının ismini hatırlar doğum günlerini bilir. Bazıları da gelip 'Sizi 20 sene önce görmüştüm uzun zamandır İstanbul'a gelmiyordum hala burada olduğunuza inanamıyorum' diyorlar" dedi.