Okur temsilcisi o soruyu yanıtladı: Sabah şehit haberlerini neden saklıyor?

Sabah gazetesinin Okur Temsilcisi İbrahim Altay, bugünkü yazısında gazetenin şehit haberlerini neden sakladığını yazdı.

Gazetenin okuyucusu öğretmen Ayla Ağabegüm'ün bu konudan şikayet ederek gazeteleri incelediğini aktaran İbrahim Altay, köşesinde konuyla ilgili şunları yazdı:

"Türk Edebiyatı dergisinin eski yazı işleri müdürü... Sözle Direnmek ve Mısralarla Konuşsak kitaplarının müellifi...

Hayatını öğrencilerine adamış bir muallim, bir vakıf insan... Ayla Ağabegüm aradı.

6 Eylül 2016, Salı günü...

Günlük gazeteleri topluca okumuş.

Sabah gazetesinin şehit haberini birinci sayfadan vermediğini fark etmiş. İç sayfadaki haberde ise şehitlerin isimlerinin geçmediğini görmüş; müteessir olmuş.

Kendisi ile her iki konuyu da müzakere ettik. Şehit haberlerinin ilk sayfadan, büyük puntolarla duyurulmaması bir sıradanlaşmanın yahut önemsememenin tezahürü değil.Bizim de ısrarla telkin ettiğimiz bir sorumlu yayıncılık anlayışının neticesi.

Terör, yaptığı eylemden çok onun medyadaki yansımasıyla ilgilenir; bu bir gerçek. Terör saldırılarıyla ilgili haberleri abartılı bir duygusallıkla; ajite ve dramatize ederek vermek, medyayı farkında olmadan terör kampanyasının bir parçası haline getirebilir. Bu da bir gerçek...

Kaldı ki bu haberler genellikle ilk sayfadan kısaca anons ediliyor.

***

Elbette bu yaklaşım, şehit haberlerinin görmezden gelinmesi anlamına gelmiyor. Doğru biçimde verilen şehit haberleri toplumu hem bilgilendirir hem de bilinçlendirir.

"Şehidin ismini görmek isterim.

Şehidin resmini görmek isterim.

Nereliymiş, ailesi hangi şehirde, kasabada, köyde mukimmiş; bilmek isterim. Belki bir yakınımdır, belki tanıdığım biridir. Ona karşı olan görev ve sorumluluklarımı yerine getirmek isterim." Böyle diyor Ayla Ağabegüm...

Ve söylediklerinde haklı... Şehit haberleri, haberin unsurlarına riayet ederek verilmeli.

Şehitlerin adları, görevleri, memleketleri yazılmalı. Cenaze töreni yahut tabut görselleri kocaman açılmamalı ama şehidin hayattayken çekilmiş, mümkünse gülümseyen bir resmi konulmalı."