Gerçek dünya ve dijital dünya arasında çok ince bir çizgi var. Biz bu çizgiyi koruyabiliyor muyuz?
Asla! İnternet insanlara cesaret hapı gibi geliyor. Pardon ne zaman bu kadar özgür olduk? Özgürlük, demokrasi, herkesin fikrini beyan etmesi ve eleştiri çok güzel bir şey, âmâ yapıcı olmak şartıyla.
Yeni bir sanatçının yani henüz sesini duyurmaya çalışan birinin, günümüz koşullardaki şansı ne kadardır? İnternetin ve sosyal medyanın geldiği bu noktada, 'Sanat demokratikleşti' şeklinde bir kavram var. Herkes her yere, her an ulaşma imkanına sahip.
Algoritmalar ile oynamak çok kolay. Her şey paraya bakıyor. Kimse yanlış anlamasın müzik 40 yıllık bir döngü içerisindedir, hep bir başa döner ve yine dönecek. Tarih tekerrürden ibarettir. Müzik tarihçesini takip eden insanlar bunun var olduğunu bilirler.
Rap müzik dinliyorlar süper. Bana hitap etmiyor o ayrı mesele. Anlatılan dili çok sevmediğimden ötürü maruz kalıyorum. Edebiyatın ve kelimelerin gücüne çok fazla inanan bir insanım. Meşhur olabilirsin ama ben gerçek bir ünlüyüm. 20 yıldır aynı işi yapıyorum, 20 yıldır çizgimi hiç bozmadım ve yeni jenerasyona ayak uydurmuyorum. Müziğin kalitesine inanan bir insanım, müziğin bir şekilde edebiyatla birlikte harmanlanıp bir kalite içerisinde olması gerektiğine inanıyorum.
Çocuklarıma bırakacağım en büyük mirasım; annelerinin haysiyeti, onuru, namusu ve şarkılarıdır. Benim çocuklarım beni böyle hatırlasınlar yeter. Ben hiçbir şeyden korkmadığım gibi özgürce müzik yapabiliyorum. Hiçbir zaman megastar, süperstar, diva olmak için uğraşmadım. Kimsenin çıkamadığı sahnelere ben çıktım. Yenilere ne tavsiye edilir ki, yazık onlara gerçekten inanılmaz bir mücadele içindeler.
