şahsen ben yemem, "beyefendiler sizi anlıyorum ama bu benim meselem değil. ben uzaklaşıyorum, siz halledin kendi aranızda" der giderim. böyle karaktersizim. hadi orada kalıp dövüştük diyelim, bu sefer de "lan sen neden adam gibi dövüşmüyorsun" diyip bize girişme ihtimali var, ben bu riski alamam. sonuç olarak kim bu durumu yaşamak ister ki?
GERGİN DURUŞ yukarıda kendisinin atarlı giderli olduğundan bahsetmiştik. işler ilerledi diyelim, beraber yaşamaya başladınız. bir gün canınız havuç suyu istedi, aldınız havuçları attınız katı meyve sıkacağına. tam havuç suyunuzu yudumlarken kapı çaldı ve makineyi temizlemeyi unuttunuz. nevşin de eve gelip bunu gördü. ne yapar? ben söyleyeyim. sizi yerde tekmeler ve suratınıza tükürür.
OTURUŞ bir şekilde yukarıdaki evreleri atlattığınızı varsayıyorum, işler iyice ciddiye bindi ve her ne kadar saçma gelse de kızı istemeye gittiniz. evet şu an "yeaa biz moderniz" dediğinizi duyar gibiyim ama ben zamanında arka arkaya duşa giren anamla babamı görüp, elimi babamın omzuna attıktan sonra "ehehe, iyisin hadi" demiş biri olarak modernin şahı değil şahbazıyımdır, buna rağmen kız istenecekse isterim, bundan gocunmam. gittiniz nevşin'i isteyeceksiniz, bu size kahve ikram eder mi? eder mi arkadaşlar bana bunun cevabını verin, "kalk al işte orda kahve" der gibi bakarken okeye dönen dayı oturuşunu yapar.
bu bilgilerin ışığında tekrar düşünecek olursak, nevşin sizin aradığınız insan değil. benim aradığım insan da değil. lütfen bu sevdadan vazgeçin artık. (Ekşisözlük)
