Bana kalacak bir yer ayarlayın dedim. Bana bir yer verdiler ve aynı zamanda da aldığım maaş ile de aileme bakmaya çalıştım. Çok çalıştım ve tutunabilmeyi başardım. Kulübümde takım kaptanı oldum, rekorlar kırdım, birçok başarılar kazandım ve kazandırdım.
Tamam Nagihan işte şimdi yırttık dedim kendi kendime. Sonunda başardım ve kendimi kurtardım diye düşündüm. Tam hayallerime kavuşuyorum dediğim anda büyük bir hayal kırıklığı yaşadım.
Türkiye rekoru ve olimpiyat hayalleri kurarken ciddi bir sakatlığım oldu. Bir gün tam duşa girdiğim bir anda ayağım kaydı yere düştüm ve ciddi kırıklarım oluştu. O an mesela öyle bir çığlık atmışım ki, herkesi ayağa kaldırmışım. Böyle bir acı olamaz. Ne yatabiliyorum ne de kalkabiliyordum. Ciddi bir kırık oluştu ve tamam artık spor hayatım bitti dedim.
Altı ay yattım hastanede. O dönem beni kapıya koyan insana çok kızıyorum. Ben çalıştığım kulübe on yılımı verdim ufacık bir sakatlıkta beni kapı önüne koydular ve tedavi masraflarımı dahi karşılamadılar. Resmen kaderimle baş başa kaldım. Vücudumun her yerinde yaralar var.
