Dört çocuk ortada kalmasın diye birçok şeye göğüs gerdi diyebilirim. Annemi de babamı da çok seviyorum. İyi ki evliliklerini her şeye rağmen yürütebilmişler. Onlar kavga ettiklerinde elimden bir şey gelmiyordu.
Ne annemi kurtarabiliyordum ne de babamı durdurabiliyordum. Öyle zamanlarda sadece üzülüyorsun ve izliyorsun. Keşke hiç olmasaydı diyorsun."
"Seyirci olarak kalmak çok üzücü. Benim çocukluğumda sevgi eksik. Annem ve babam hayat mücadelesi verdiği için sevgi bizim evde hep geri planda kaldı. Hala da bu duyguyu tam anlamıyla tatmış değilim.
Şimdi ben çocuğuma çok fazla sevgi vermeye çalışıyorum. O dönemin şartları öyleymiş diyorum ve anne ve babamı da anlamaya çalışıyorum. Ne yaparsanız yapın, istediğiniz kadar para kazanın veya istediğinizi elde edin çocukluktaki sevginin yerini hiçbir şey dolduramıyor."
