Binalara bakan bankın üzerinde oturmuş heyecanla buluşmayı bekliyordum. Halbuki saat on ikide buluşacaktık. Her yer bomboştu, içeride sadece bir polis memuru vardı nöbette, bir de ben vardım dışarıda.
Kalbim yerinden fırlayacak gibiydi. Hayatım boyunca hiç böyle bir heyecan yaşadığımı hatırlamıyordum.
Sevgilisini bekleyen yeni aşık gibi belki ondan da yoğun bir heyecan içindeydim. Dakikaları sayıyordum, 2 saat giderek uzuyordu. Onikiye çeyrek kala pedagog geldi.
Giden gelen arabaları gözetliyordum, arabayla geleceklerini düşünüyordum çünkü.
