Çünkü bir yanım dönüşümünü, yani yaşasaydın nasıl olurdu hikayen hep merak edecek.. Neyse ki dünyayı dengede tutan, yin yang misali bir tasvirle yaptın vedanı .. Uğurlar olsun sevgili ateş kadını..
Sanırım ayrılığa ve her tür vedaya dair en zor olan şey , sevdiklerinden, aile saydıklarından kopmak zorunda olmak.. Parçası hissettiğin o ortak hayatın, yaşanılan ve birlikte yaratılan o ortak hikayenin dışında kalmak...
Seni anlamaya dair zorlandığım zamanlar elbette oldu ..
Ama anlamadığım birini gerçek hayatta bile reddetmedim hiç, “olmaz olsun” demedim, dışlamadım.. Seni ve en kötü denilen taraflarını bile her defasında yeniden anlamlandırıp, anlamaya çabaladım..
Çünkü ödevimdi bu.. Umarım hakkıyla can vermişizdir sana.. Umarım izlerin ve hikayeye bıraktığın miras devam eder mucizeler yaratmaya .. Çünkü unutma ki, gerçek izler bırakmak ve küçükte olsa bir ana ruh katmak yeterlidir unutulmaz olmaya...