'MEDYADA KİM KİME MEYDAN DAYAĞI ATTI?'

Medyada kim kime meydan dayağı attı

Diyelim ki ortada bir “mesele” var. Bakıyoruz köşe yazarları evrenine:
Bazı köşe yazarları o “mesele” hakkında “a” derken, başka bazıları da “b” diyor.
Bazen “a” diyenler azınlıkta kalıyor, “b” diyenler çoğunluk oluyor.
Bazen “b” diyenlerin sesi biraz fazla çıkıyor, “a” diyenlerin sesi daha az...
Ama sonra denge sağlanıyor: “a” diyenler hafiften toparlanıp “b” diyenlere karşı atağa kalkıyorlar. Kısacası...
Eşit şartlar altında taraflar arası bir mücadele bu...
Sonuçta ortada bir “kalem kavgası” var ve her kavgada olduğu gibi kalem kavgalarında da yumruk sayılmaz.
Buraya kadar her şey normal yani...
Normal olmayan ise şu:
Kendilerine “gözlemci” pozu verenlerin, eşit şartlar altında yapılan bu kalem kavgalarına gayet taraflı bir şekilde yaklaşarak, “b” diyenlerin “a” diyenleri meydan dayağından geçirdiğini iddia etmeleri...
Örnek mi?
Alın size “Aynur Doğan vakası”...
Bazı köşe yazarları “Bir tane de Türkçe söyleseydi” diye yazdılar. Buna mukabil bazı köşe yazarları da “Niye söyleyecekmiş ki”diye yazdılar.
Ve böylece...
“Bir tane de Türkçe söyleseydi’ciler” ile “Niye söyleyecekmiş ki’ciler” arasında bir kalem kavgası çıktı.
İlk etapta “Bir tane de Türkçe söyleseydi’ciler” azınlıkta kaldı, diğer taraf daha baskın çıktı.
Ama sonra “denge” sağlandı. “Bir tane de Türkçe söyleseydi’ciler”, bütün unsurlarıyla karşı saldırıya geçerek “Niye söyleyecekmiş ki’ciler”e veryansın ettiler.
Sonuç?
Her iki taraf da söyleyeceğini söylemiş oldu.
Peki bu durumda taraflardan birinin, diğerine “medya meydan dayağı çektiği” iddiasında bulunulabilir mi?
Eskiden bizim medyamızda hakikaten birilerine eşek sudan gelinceye kadar meydan dayağı atılırdı.
Ama çok şükür artık o dönem bitti. Artık medyada garibanının tekinin ortaya alınıp meydan dayağına çekildiği günler geridekaldı. En garibanın, en yalnızın, en haksızın, en akmaz kokmazın araya alınma girişiminde bile birileri çıkıp “dağılın ulan” diyor,diyebiliyor.
Bu da az bir şey değil hani...