08 Mayıs 2021 15:37 Son Güncelleme: 08 Mayıs 2021 15:43

Medya dünyasının acı kaybı! Duayen gazeteci koronavirüse yenik düştü!

Otomotiv sektöründe yaptığı haberler ve köşe yazılarıyla tanınan gazeteci yazar Levent Çezik, koronavirüsten hayatını kaybetti.

Otomotiv sektöründe yaptığı haberler ve kaleme aldığı köşe yazılarıyla tanınan gazeteci yazar Levent Çezik hayatını kaybettiği açıklandı.

Haberi gazeteci Dinçer Gökçe, sosyal medya hesabından şu ifadelerle duyurdu: “Gazeteci arkadaşım Levent Çezik’in vefat haberini aldım az önce. Tarifsiz derecede üzüldüm. Yakından tanıdığım biriydi Levent abi. Çok temiz çok gariban biriydi… Yeğeninin virüs bulaştırması sonrası 5-6 gün içinde hayatını kaybetmiş. Geride eşi ve 2 çocuğu kaldı. Çok yazık oldu.”

Medya dünyasının acı kaybı! Duayen gazeteci koronavirüse yenik düştü! - Resim : 1

“BUGÜN 5. GÜN HALA BABAMIN ODASININ ÖNÜNDEN GEÇEMİYORUM”

2020 yılında babasını kaybeden Çezik, kendi sayfasında şunları yazmıştı:

“47 yıllık ömrümde ondan hiç ayrı kalmadım… Sağlığını kaybedene kadar haftanın bir günü mutlaka baba-oğul, baş başa gezmeye giderdik. Babam, hafta içi gideceği rotaları düşünür, hafta sonu yaklaşırken, gitmek istediği rotaları söyler, ben de o rotada bir aksilik yoksa “Tamam Baba” der, sabah kahvaltımızı yaptıktan sonra düşerdik yollara. Aylardır boşluktaydım, hafta sonu geldiği halde babam yataktan kalkamadığı için… Pandeminin üzerine babamın da hastalığı eklenince evden dışarı çıkamaz olmuştum. Çünkü babam ağırlaşmıştı… Gündüzleri eşim ve çocuklarım onun bakımına yetişmeye çalışıyorlardı. Bense, gece nöbetindeydim babamla…Dolayısıyla gündüz uyumak zorunda kalıyordum. Keşke babam yaşasaydı, ona hizmete devam edebilseydim. Ama son günlerdeki sıkıntısını yaşamasaydı… Adeta bir bebek gibiydi… Sıkıntılıydı, sıkıntısını anlatamıyordu…Ömrümden ömür aldı o durumu…Bazı dostlar beni arayıp, “Bu kadar abartma, artık hayata dön”, diye teselli vermeye çalışıyorlar, iyi niyetleri için minnettarım. Fakat bugün henüz 5. gün ve ben hâlâ babamın odasının önünden geçemiyorum.47 yıl birlikte yaşamışız, 47 yıl!!! Evi, yurdu ana-babasından ayrı yaşayan bir insan beni nasıl anlasın ki? Kusura bakmayın dostlar, içimi dökmek istedim. Babamın vefatı dolayısıyla, yanımda olan, olamayan, tüm iletişim kanallarıyla varlıklarını hissettiren tüm yakınlarıma teşekkür ederim. Sağ olun, var olun…”