"KAYBETTİĞİM KADINSILIĞI SADETTİN'LE YAŞIYORUM!..' HÜLYA AVŞAR'DAN SAMİMİ İTİRAFLAR!..
Hülya Avşar son röportajında evlliliği sırasında kaybettiği kadınsı duyguları şu an birlikte olduğu Sadettin Saran'la tekrar hatırladığını belirtti.Hülya Avşar Vatan Gazetesi yazarı Sanem Altan'ın sorularını yanıtladı...
Acı çektiğimi göstermek istemedim
Dört yıla yakın oluyor eski eşinizden ayrılalı. Bunun ilk iki yılı neredeyse sizden sıkılacağımız kadar göz önündeydiniz... Son iki yıldaysa tamamen ortadan kayboldunuz... Ne değişti hayatınızda?
Daha önce kendimi dinleme fırsatı hiç bulamamıştım hayatta. Son iki senedir aldığım kararlar sayesinde bu fırsatı yakaladım. Dinlendim, dinlendikçe kendimi merak ettim ve ne istediğimi, kendimi buldum yani. İnsanlar geri çekilmenin yenilgi olduğunu söyleyebilir, bu çok büyük bir yanılgı olur. Çünkü bu yeni kurduğum düzen o kadar huzurlu olmama ve kaliteli düşünmeme yarıyor ki, bu da bana hayatta başarı ve mutluluk olarak dönüyor. Ne aptalmışım daha önce o kadar koştururken, ne gereği varmış...
Boşanmak aslında sizi çok yaraladı değil mi? Hâlâ peşinizi bırakmayan bir acınız var mı bu konuyla ilgili?
Çok yaraladı tabii. Çünkü üç dört sene önce yaşadıklarımdan yıkılmaya çok da müsaitmişim. Dinlenme dönemi beni ciddi ciddi güçlendirdi, daha taş hale getirdi. Bu saatten sonra beni kolay kolay yıkacak bir şey olmaz. Ne ilişkilerde ne mesleki hayatımda. Kendimi tepeden bakan biri olarak görüyorum. Şimdi hangi acıyı nasıl çekeceğimi biliyorum. Olaylar büyüdükçe geri çekilmek gerekiyor. Bu yenilmek değil. Daha küçük bir dünyada insan olduğunu hatırlamak.
İlk iki yılda yaptığınız neleri şimdi yanlış buluyorsunuz?
Gerçekten hissettiklerimi saklıyordum. Güçlüyüm numarası değildi bu. Acı çektim, bunu göstermeyi istemedim. Benim sağlam yerim psikolojimdir ama o dönem o kadar suçlandım ki..
Felsefe kitabı yazdım, ilk okuyan Ertuğrul Özkök´ün eşi Tansu oldu
Bu aile takıntısı nedir böyle? Ailenin karşıtı ne? Ne olacak diye korkuyorsunuz?
Kitap da böyle başlıyor zaten. Aile olamazsan hiçbir şey olamazsın bence. Hayatın insanlardan tek korktuğu şey aile olmak. Öteki türlü yine savaş verirsin ama çok canın yanar, çok üzülürsün. Çok yıpranırsın. Şöyle söyleyeyim, hâlâ en güzel kadın olduğumu düşünüyorum, hâlâ çok zeki ve akıllı olduğumu düşünüyorum, yaşamın kadını olduğumu düşünüyorum ama aile oluşturamazsam ne işime yarayacak bunlar... Her gün anneme gidiyorum. Aile toplantıları yapıyorum. Gelsinler, gitsinler istiyorum.
O halde belki de takıldığınız şey aile değil başarı, başarılı olmak?
