Tebrikler! Evlendiniz. Biz şaşırdık, ya siz... -Yaa evet, ben de şaşırdım. Bekliyor muydunuz? "Kaya, bana günün birinde böyle bir güzellik yapar" diyor muydunuz? -Herhangi bir beklentim yoktu. Sürpriz oldu. Karşılıklı güzellik yaptığımızı düşünüyorum. En büyük güzellik de oğlumuz Kaya’ya...
Sorar mıydınız ona, "Ne olacak bizim halimiz?" diye? -Yok hayır, biz zaten hep beraberdik. Bir ilişkinin tek amacı evlilik değildir ya da benim için öyle değil... Ters teper diye hiç sesini çıkarmamış, onun kafasını ütülememiş olabilir misiniz? -Öyle numaralar yok bizde. Herkes karşılıklı duygularını ortaya koydu, kimse kimseyi zorlamadı. Güzel olan da bu...
Bir tarafıyla da müthiş bir "zafer" değil mi bu? Adam, sonunda sizin oldu... -Kaya zaten benimdi... Belediyeye imza verdiğim için mi zafer? O kadar normal bir şeymiş gibi söylüyorsunuz ki... Bir sürü badire atlattınız... Bu hikayenin böyle sonuçlanacağı aklınıza gelir miydi? -Niye gelmesin ki, sevgi her şeyin üstesinden gelir...
Kaya’nın gece hayatı neredeyse sıfır artık. Nasıl oldu bu? Yaşlandı mı? Sıkıldı mı? Yoksa Feraye faktörü mü? -En büyük nedeni yılların getirdiği doygunluk ve mutlu bir aile ortamını yakalamış olması. Ne diyeyim başka? Büyü mü yaptınız gerçeği söyleyin! -(Gülüyor) Hayır yapılanları bozdurdum!
