18 Mar 2010 16:02
Son Güncelleme: 23 Kas 2018 11:10
'KASABA' ALEVİ KÜLTÜRÜ İŞLENDİĞİ İÇİN Mİ YAYINDAN KALDIRILIYOR?
Son dönemin dikkat çeken dizilerinden Kasaba, yayından kaldırılma kararıyla izleyenlerini şaşırttı.
Kasaba, Alevi kültürü işlendiği için mi yayından kalkıyor
Türkiyedeki televizyon dizileri çeşitli nedenlerle toplumsal bir olgu durumuna geldiler.
Ortalama dört-beş saat televizyon izleyen bir toplumdan da bu beklenir zaten.
İnsanlar, diziler üzerinden duygularını düşüncelerini belirtmeye, psikolojik ve toplumsal durumlarını, davranışlarını ayarlamaya, hatta siyasi tepkilerini ortaya koymaya başladılar artık.
Diziyle beslenir olduk nicedir.
Diziyle yatıp, diziyle kalkıyoruz.
Ve son zamanlarda diziler için imza kampanyaları oluşturup, sokaklarda gösteri yapmaya başladık.
Gözardı edilebilecek bir durum değil bu elbet. Başta elektronik medyanın yayın kuruluşları olmak üzere, basılı medyanın, STKların, hatta akademisyenlerin de bu olguyu inceleyerek değerlendirmeleri gerekir bence.
Dizi olgusu ,küçümsenmeden toplumun diğer aydınlarını da ilgilendirmelidir ayrıca. Örneğin öğretmenler, kültürel olarak biçimlendirdikleri öğrencilerini, bu olguyu da gözönünde tutarak eğitmeliler bence; bu olgunun pozitif hanesiyle negatif hanesini iyi kavratmalılar bir de.
Ve siyasiler.. özellikle demokrat olanlar, toplumla bu derece kaynaşmış bu olguyla yakından ilgilenmeliler bana göre.
Televizyon erki de, dizilere sadece bir para olgusu olarak değil, bir dizi olgusu olarak bakmalı artık; yani dizileri hem ticari, hem sosyo-kültürel bir tüketim ürünü olarak enine boyuna değerlendirip karar vermeliler, reytingi düşen bir diziyi hemen yayından kaldırmaya heves etmemeliler; görüldüğü gibi, seyirci dizisine sahip çıkıyor çünkü artık.
Binlerce imzayı bulan bu sahip çıkma, seyircinin beğendiğine, benimsediğine sahip çıkması anlamında değerlendirilmeli.
Bir tv kanalının sık sık dizi yayın iptali, kanalın kendi markasına ve imajına da zarar verecektir bundan böyle; o kanal, seyircisini yarı yolda bırakmış olarak bilinecektir zira.
Geçtiğimiz günlerde maddi gerekçelerle yayından kaldırılan popüler dizi Bu Kalp Seni Unutur mu? için açılan kampanyalar, bence anlamlı bir işaret oluşturuyor bu sahiplenme konusunda.
Kasaba dizisinin yayınına ise, söylentilere göre- Alevi kültürüne yer verdiği için çeşitli baskılar yüzünden- son veriliyormuş. Alevi açılımının yaşandığı bugünlerde böyle bir baskının ve diziyi yayından kaldırmanın anlamı daha çok toplumsal, kültürel ve siyasi olarak değerlendiriliyor. Gönül, Alevi sorununun çözümünden yana olan bütün siyasilerin devreye girip, dizinin yayınının devam etmesini sağlamaları yönünde etkili olmalarını istiyor; ayrıca demokrat kimlikli bütün sivil toplum kuruluşlarının devreye girip, bir baskı unsuru oluşturmaları; sağduyu sahibi medyanın da, konuya bilinçli ve taraflı yer vermesi beklenir.
Sistemin ulus-devlet modelinin sınırları ve çerçevesi içinde kalmayıp, bunun dışına çıkan kültürel (tüketim kültürüyle de ilgili olabilir bu) ürünlerin, statükoya karşı çıktıkları için budanmaları, hatta yok edilmeleri karşısında; seyircinin bu hassasiyetini ve tepkisini değerlendirip harekete geçecek kanaat önderlerine, kurum ve kuruluşlara, güçlü gençlik organizasyonlarına ihtiyacımız olduğu gözüküyor.
Telesiyej/Taraf
Türkiyedeki televizyon dizileri çeşitli nedenlerle toplumsal bir olgu durumuna geldiler.
Ortalama dört-beş saat televizyon izleyen bir toplumdan da bu beklenir zaten.
İnsanlar, diziler üzerinden duygularını düşüncelerini belirtmeye, psikolojik ve toplumsal durumlarını, davranışlarını ayarlamaya, hatta siyasi tepkilerini ortaya koymaya başladılar artık.
Diziyle beslenir olduk nicedir.
Diziyle yatıp, diziyle kalkıyoruz.
Ve son zamanlarda diziler için imza kampanyaları oluşturup, sokaklarda gösteri yapmaya başladık.
Gözardı edilebilecek bir durum değil bu elbet. Başta elektronik medyanın yayın kuruluşları olmak üzere, basılı medyanın, STKların, hatta akademisyenlerin de bu olguyu inceleyerek değerlendirmeleri gerekir bence.
Dizi olgusu ,küçümsenmeden toplumun diğer aydınlarını da ilgilendirmelidir ayrıca. Örneğin öğretmenler, kültürel olarak biçimlendirdikleri öğrencilerini, bu olguyu da gözönünde tutarak eğitmeliler bence; bu olgunun pozitif hanesiyle negatif hanesini iyi kavratmalılar bir de.
Ve siyasiler.. özellikle demokrat olanlar, toplumla bu derece kaynaşmış bu olguyla yakından ilgilenmeliler bana göre.
Televizyon erki de, dizilere sadece bir para olgusu olarak değil, bir dizi olgusu olarak bakmalı artık; yani dizileri hem ticari, hem sosyo-kültürel bir tüketim ürünü olarak enine boyuna değerlendirip karar vermeliler, reytingi düşen bir diziyi hemen yayından kaldırmaya heves etmemeliler; görüldüğü gibi, seyirci dizisine sahip çıkıyor çünkü artık.
Binlerce imzayı bulan bu sahip çıkma, seyircinin beğendiğine, benimsediğine sahip çıkması anlamında değerlendirilmeli.
Bir tv kanalının sık sık dizi yayın iptali, kanalın kendi markasına ve imajına da zarar verecektir bundan böyle; o kanal, seyircisini yarı yolda bırakmış olarak bilinecektir zira.
Geçtiğimiz günlerde maddi gerekçelerle yayından kaldırılan popüler dizi Bu Kalp Seni Unutur mu? için açılan kampanyalar, bence anlamlı bir işaret oluşturuyor bu sahiplenme konusunda.
Kasaba dizisinin yayınına ise, söylentilere göre- Alevi kültürüne yer verdiği için çeşitli baskılar yüzünden- son veriliyormuş. Alevi açılımının yaşandığı bugünlerde böyle bir baskının ve diziyi yayından kaldırmanın anlamı daha çok toplumsal, kültürel ve siyasi olarak değerlendiriliyor. Gönül, Alevi sorununun çözümünden yana olan bütün siyasilerin devreye girip, dizinin yayınının devam etmesini sağlamaları yönünde etkili olmalarını istiyor; ayrıca demokrat kimlikli bütün sivil toplum kuruluşlarının devreye girip, bir baskı unsuru oluşturmaları; sağduyu sahibi medyanın da, konuya bilinçli ve taraflı yer vermesi beklenir.
Sistemin ulus-devlet modelinin sınırları ve çerçevesi içinde kalmayıp, bunun dışına çıkan kültürel (tüketim kültürüyle de ilgili olabilir bu) ürünlerin, statükoya karşı çıktıkları için budanmaları, hatta yok edilmeleri karşısında; seyircinin bu hassasiyetini ve tepkisini değerlendirip harekete geçecek kanaat önderlerine, kurum ve kuruluşlara, güçlü gençlik organizasyonlarına ihtiyacımız olduğu gözüküyor.
Telesiyej/Taraf