13 Mayıs 2013 10:34
Son Güncelleme: 23 Kas 2018 15:10
İŞPORTACI YARIŞMACIDAN İNSANLIK DERSİ!
İzmir'de seyyar satıcılık yaparak geçimini sağlayan Güven Bana'nın 40 yaşındaki yarışmacısı Gökhan insanlık dersi verdi.
Tamer Karadağlı’nın sunumuyla ekrana gelen Güven Bana’nın dün geceki yarışmacılarından Gökhan, izleyenlere büyük bir insanlık dersi verdi.
İzmir’de seyyar satıcılık yaparak geçimini sağlayan Güven Bana’nın 40 yaşındaki yarışmacısı Gökhan Bey,son soruya geldiğinde ortağının butona basmasıyla para ödülü kazanamadan yarışmadan ayrıldı.
’Paradan ziyade kendimi tanımaya ihtiyacım var’
Üzgün olmadığını söyleyen başarılı yarışmacı, ’Eğer alabiliyorsam paylaşarak alayım, alamıyorsam en azından elimdekileri kaybetmeyeyim. Eğer ihtiyacı varsa arkadaşımız bassın diye ödülü korumaya da almadım. Evlenecek değilim. Düğün yapmayacağım. Bunun için masrafgerekmiyor. Yani cezbeden birşey değil. Elbette paraya ihtiyacım var. Fakat benim paradan ziyade kendimi anlamaya, kendimi tanımaya ihtiyacım var. Bana bu fırsatı verdiğiniz için size teşekkür ediyorum. En azından kendimi tanıyabildiğim, yüzleşebildiğim için. Aynaya daha rahat bakacağım. Hayatta biraz daha iyi bir yere geldiğimi düşüneceğim. Asla arkadaşımı suçlamıyorum. Çünkü ihityacı vardır. Ben az ihtiyaçlarla yaşamayı öğrendim. Darısı herkesin başına...’
’Parayı alamazsak benden daha az üzüleceğini hissettim’
İki yanlışımız olmasaydı gerçekten son soruyu görmeyi çok istiyordum. Bencilce düşünerek eğer son soruya yanlış cevap veririsek ve parayı alamazsak benden daha az üzüleceğini hissettim. Bu bir şanstı ve şansı iyi değerlendirmek istedim. Son soruyu gerçekten kendisiyle görmek isterdim. İsteyerek bastığım söylenemez ama biryandan da buradan eli boş ayrılmak istemedim.
’Cama yapışan örümcek adamlardan satıyorum’
Tamer Karadağlı’nın ’Ne iş yapıyordunuz?’ sorusuna ’ Bir süre İstanbul’da attığınızda cama yapışan örümcek adamlardan satıyorum. Fakat artık çok gitmiyor. Başka şehirlerde satış yapıyorum. Günde 40-50 civarında kazanıyorum. Çok fazla giderim olmadığı için bana yetiyor. Masrafı olan birisi değilim. İçki, sigara kullanmıyorum.Kitabı kütüphaneden alıyorum. ’ şeklinde cevap verdi. Sohbet Tamer Karadağlı’nın şu sorusuyla devam etti;
’Para benim için bir anlam ifade etmedi’
Tamer Karadağlı: 65 bin lirayı karşı takıma bıraktınız yani ve de hiç düşünmeden.
Gökhan Bey: Bir anlam ifade etmedi. Dediğim gibi.Elimdekilerin daha kıymetli olduğunu düşündüm. Beni seven dostlarım, özgür bir hayatım var. Onları bırakmak istemedim.
Tamer Karadağlı: Hayatta böyle mi yaşarsınız genelde?
Gökhan Bey: Şu ana kadar pek böyle yaşayamadım ama gün geçtikçe böyle yaşamaya çaba göstereceğim. geçmişte her zaman iyi bir insan olmadım. Bu da ne kadar iyilik onu da bilmiyorum. Belki yapılması gereken birşeydi. hayat gittikçi bu yöne dönüyor. İnsanlar birbirine daha az güveniyor. En azından bu güveni gösterebilmeliydik...
İzmir’de seyyar satıcılık yaparak geçimini sağlayan Güven Bana’nın 40 yaşındaki yarışmacısı Gökhan Bey,son soruya geldiğinde ortağının butona basmasıyla para ödülü kazanamadan yarışmadan ayrıldı.
’Paradan ziyade kendimi tanımaya ihtiyacım var’
Üzgün olmadığını söyleyen başarılı yarışmacı, ’Eğer alabiliyorsam paylaşarak alayım, alamıyorsam en azından elimdekileri kaybetmeyeyim. Eğer ihtiyacı varsa arkadaşımız bassın diye ödülü korumaya da almadım. Evlenecek değilim. Düğün yapmayacağım. Bunun için masrafgerekmiyor. Yani cezbeden birşey değil. Elbette paraya ihtiyacım var. Fakat benim paradan ziyade kendimi anlamaya, kendimi tanımaya ihtiyacım var. Bana bu fırsatı verdiğiniz için size teşekkür ediyorum. En azından kendimi tanıyabildiğim, yüzleşebildiğim için. Aynaya daha rahat bakacağım. Hayatta biraz daha iyi bir yere geldiğimi düşüneceğim. Asla arkadaşımı suçlamıyorum. Çünkü ihityacı vardır. Ben az ihtiyaçlarla yaşamayı öğrendim. Darısı herkesin başına...’
’Parayı alamazsak benden daha az üzüleceğini hissettim’
İki yanlışımız olmasaydı gerçekten son soruyu görmeyi çok istiyordum. Bencilce düşünerek eğer son soruya yanlış cevap veririsek ve parayı alamazsak benden daha az üzüleceğini hissettim. Bu bir şanstı ve şansı iyi değerlendirmek istedim. Son soruyu gerçekten kendisiyle görmek isterdim. İsteyerek bastığım söylenemez ama biryandan da buradan eli boş ayrılmak istemedim.
’Cama yapışan örümcek adamlardan satıyorum’
Tamer Karadağlı’nın ’Ne iş yapıyordunuz?’ sorusuna ’ Bir süre İstanbul’da attığınızda cama yapışan örümcek adamlardan satıyorum. Fakat artık çok gitmiyor. Başka şehirlerde satış yapıyorum. Günde 40-50 civarında kazanıyorum. Çok fazla giderim olmadığı için bana yetiyor. Masrafı olan birisi değilim. İçki, sigara kullanmıyorum.Kitabı kütüphaneden alıyorum. ’ şeklinde cevap verdi. Sohbet Tamer Karadağlı’nın şu sorusuyla devam etti;
’Para benim için bir anlam ifade etmedi’
Tamer Karadağlı: 65 bin lirayı karşı takıma bıraktınız yani ve de hiç düşünmeden.
Gökhan Bey: Bir anlam ifade etmedi. Dediğim gibi.Elimdekilerin daha kıymetli olduğunu düşündüm. Beni seven dostlarım, özgür bir hayatım var. Onları bırakmak istemedim.
Tamer Karadağlı: Hayatta böyle mi yaşarsınız genelde?
Gökhan Bey: Şu ana kadar pek böyle yaşayamadım ama gün geçtikçe böyle yaşamaya çaba göstereceğim. geçmişte her zaman iyi bir insan olmadım. Bu da ne kadar iyilik onu da bilmiyorum. Belki yapılması gereken birşeydi. hayat gittikçi bu yöne dönüyor. İnsanlar birbirine daha az güveniyor. En azından bu güveni gösterebilmeliydik...
