"İNANAMIYORUM,ARTIK SEVGİLİ DOSTUM YOK!..." MESLEKTAŞINDAN YÜREK BURKAN MEKTUP!..
Önceki gün vefat eden spiker Orhan Şengürbüz'e meslektaşı Ercan Taner'den yürek dağlayan mektup! İşte o satırlar.
Perşembe gecesi onunla son kez konuştum.. Hanımı Neslihan lösemi tedavisi gördüğü hastahanede yoğun bakım servisinden çıkmıştı.. Sevinç ve coşkusuna ben de aynı şekilde katıldım.. En kısa zamanda rakı-balık kutlaması yapmak için sözleştik ve nereden bilebilirdim ki son konuşmamızmış bu...
İnanamıyorum, artık sevgili dostum yok. Orhan nesli tükenen İstanbul beyefendilerinden biriydi... 12 yıl aynı mikrofonu paylaştık, bir kez sinirlendiğini, insanlara kötü davrandığını görmedim... Gönül verdiği Beşiktaş yenildiğinde bile "ne yapalım yine kaybettik" deyip acısını içine gömerdi dostum benim... Demek içinde fırtınalar kopar, depremler olurmuş... Neslihan'ın zamansız hastalığı onu da gün gün eriyip bitirmiş... Bir defa bile farkettirmedi bize... "Ercancığım, her şey iyi olacak, doktorlar umutlu, kurtulacak" diyordu hayat arkadaşı için... Son iki haftada Neslihan çok ağırlaştı... Dostumu aramaya artık inanın korkmaya başlamıştım, aklıma hep minik yavruları Utku geliyordu... Ama yine aradım... İki defa... İlkinde sesi ilk kez titredi... "Ercancığım iş zora giriyor" dedi... "Yapma be Orhan" dedim... "Dur bakalım mücadeleyi bırakma"... "Haklısın" dedi bana, çok ama çok üzülmüştüm... Sonra iyi haber geldi Neslihan düzeliyordu...
"Orhan bak gördün mü, olacak bu iş, kazanacak Neslihan" dedim kendisine... "Evet olacak, olacak" dedi... Son konuşmamızdı bu... Cuma şirketten çok geç çıkıp, eve geldim... Oturdum biraz televizyon seyrettim ve uyudum gittim.. Sabah kalktığımda sessiz konumunda bıraktığım telefonum mesaj ve cevapsız çağrı doluydu.. Ortak mesai arkadaşımız Kerem'in mesajını algılamayadım "Hocam başınız sağolsun, dilerim siz iyisinizdir" Allah Allah dedim... Vedat Abi (Okyar) geldi aklıma hemen eyvah dedim... Bu gün babamın ölüm yıldönümü acaba bunun için mi düşündü diye saçma sapan bir yorum yaptım... Korktum, Kerem'i aradım, Kerem ne oldu diye soramadan beni kalbimden vurdu "Orhan Abi öldü" dedi...
Vay be...Dünya ve adalete bak! Karın ölümle burun buruna, sen ayaktasın ama sen gidiyorsun.. Hem de sevgili oğlu Utku'nun yanında...
Orhan dostum, çok üzgünüm... Sen hepimizin yakınında bulunan insan kılığına girmiş, kopya kağıtlarından değildin... Sen ailen için ölümü bile göze alacak mangal yürekli bir dosttun..Ne zaman arasam derdimi paylaştığım, önerilerini dinlediğim bir azizdin... Sen Vefalı bir adamdın...
Hayatımın en zor anlarından birini yaşıyorum... Güle güle Orhan...
Ercan Taner/NTV Spor
