Farklı farklı kimlikleriniz var; oyuncu olarak Hülya, şarkıcı olarak Hülya, anne olarak Hülya, TV yıldızı olarak Hülya, iş kadını olarak Hülya... Her birini bana anlatsanız, kendinizi bu kimliklerde nasıl görüyorsunuz? Anne olarak kendimi şöyle buluyorum diyemem, çünkü o kadar içgüdümle hareket ediyorum ki bilemem... Bir de bunu zaman gösterecek. İş kadını olsaydım; gerçekten Türkiye’de parmakla gösterilen iş kadınların biri olabilirdim. Çünkü kafam öyle şeylere çalışıyor, onun farkındayım. Sinema oyuncusu olarak, her zaman söylüyorum, dünyada kendi fiziğimde, yüz anlamında ve oyuncuğunda çok az insan olduğunu düşünüyorum. Ve gerçekten bu konuda kendimi takdir ediyorum, etmeye de devam edeceğim...
Şarkıcılık, son 10 yıldır çok keyifle yaptığım bir iş ve onda da kendimi sahnede çok beğeniyorum. Ama tabii en başarılı olduğum konu, önce TV hayatı, aslında sinema ama onu yoğun yapamadığım için; TV, sinema, sahne diye gidiyor. Başarı demeyelim de, benim için önde gelen sıralamam bu. Ve tabii ki annelik konusunu zaman gösterecek.
Siz hiç kamera arkasına geçmeyi ya da ‘aklımda çok iyi bir hikaye var, onu yazayım’ diye düşündünüz mü? Var, aklımda gerçek hikaye var. Hatta yazdım bile! Ben çekeceğim ve ben oynayacağım. Hafif megaloman bir durum var ortada. Şimdi ben seri şeklinde kendi hayatımdan kesitler yazıyorum, kimseyi zedelemeden, çünkü mesele insanların zedelenmesi değil, duyguların anlatılması. Tamamen duygu ağırlıklı, çok fazla oyuncunun da olmadığı bir film düşünüyorum. Senaryom bitmek üzere...
Açıkçası bunu en kısa zamanda hayata geçireceğim. Diyaloglar ve sahneleriyle, duygusuyla gerçek ve kendi hayatımdan kesitler. Kitap yazmak yerine, bunun filmini yapmak istiyorum. Sonra belki anneliğimi ele alacağım bir senaryo alacak. Böyle bir sürü kesit anlatacağım. İnsanlar beni bu filmleri seyrederek tanısınlar, ileride Türkiye’de yıllarına vermiş bir sanatçının biyografisi olmalı diye düşünüyorum.
