HINCAL ULUÇ NTV'Yİ BOMBALADI, CNNTÜRK'Ü GÖKLERE ÇIKARDI! KOSKOCA NTV BİTİYOR, DOSTLARIM!

İşte Hıncal Uluç'un bugünkü köşe yazısından ilgili bölüm...

NTV’de tükeniş!..

Yıllar sonra haber televizyonumu değiştirmeye karar verdim.
Sabah ofiste, öğleden sonra evdeki okuma saatlerimde, karşımdaki ekranda hep
NTV dururdu ve günün gelişmelerini, Sevgili Nuri Çolakoğlu kardeşimin kurduğu,
sonra da Erman Yerdelen dostumun fevkalade yönettiği NTV’den izlerdim.
Millet de ordan izlerdi. NTV’nin reytingleri, öbür haber kanallarını katlardı.
Ama artık NTV Haber Kanalı olmaktan çıktı.
Reyhanlı’da patlama oluyor.
Onlarca ölü, yüzlerce yaralı..
Sonuçları çok korkunç olabilecek bir olay.. Haber TV’si derhal canlı yayına geçer.
NTV, alt yazı ile geçiştiriyor, saatlerce.. Alt yazılar da felaket.
Şişirme.. Eski.. Yanlış.. İmlası bozuk kelime 24 saat ekranda kalıyor, bir kişi düzeltmiyor. NTV’de, NTV’yi seyreden yok demek..
Çarşamba eve geldim, 13.55’te..
14 Haberlerini bekledim.. O sabah başlayan THY grevi dahil, bir yığın herkesin merak ettiği olay var, ülkede, dünyada..
NTV 14, yani saat başı haberleri, benimle alay ederek 3 (Yazı ile üç) dakika sürdü ve saçma sapan bir saat doldurma programı başladı.
CNNTurk’e döndüm derhal..
Yeşilköy Hava Alanından canlı yayın yapıyorlar ve başlayan grevde son durumu hem gösteriyor, hem anlatıyorlardı.
Sonra ilgili kişilere canlı bağlandılar. CNN sunucusu Seynur Tezel nasıl müthiş sorular soruyor, nasıl aldığı laf ola yanıtlara göz yummayıp, kendi sorusunu inatla ve nasıl ısrarla tekrar ediyor ve lafazan muhatabını nasıl köşeye sıkıştırıyor, teşhir ediyor. Haberci bu işte..
Haber televizyonculuğu "Canlı Yayın"dır. Hele bu 3G sayesinde canlı yayın yapmak için bir akıllı cep telefonu yetiyor. Beş yaşında çocukların bile cebinde var artık.
Kamera göndermeye sistem kurmaya dahi gerek yok..
Ama Haber Televizyonu için şart, niyetin "Haber" olması..
Doğuş Yönetimi Nusr-Et" e verdiği önemi, NTV’ye vermiyor anlaşılan...

Laf olsun, saat dolsun, yeter!..
Ama yetmiyor.. Koskoca NTV bitiyor, dostlarım!.

Hıncal Uluç’un yazısının tamamını okumak için tıklayınız