* Bu konudaki karar mercii olan hakimlerimize de naçizane bir şey söylemek istiyorum; biz sanıldığı gibi çok paralar kazanmıyoruz. Çok kazanan insan sayısı 15 kişiyi geçmez. Mesela 1 yıl önce Söz dizisinde oynadım. Tutan ve çok reyting yapan bir diziydi, bütün ekipten indirim istendi. Bugün bir diziye başlasam, en az 2 – 3 bölüm stoklu çalışman gerekiyor. Paramı yayın tarihinden de sonra alıyorum ama dışarıdan bakınca çalışan biri olarak gözüküyorum. Zaten devam eden diziler bile ödeme konusunda 7-8 bölüm geriden geliyorlar. Ama hayat devam ediyor ve nafaka isteniyor. 2 kere nafaka ödeyemedim. Onda da yapımcı parasını alamadığı için bize ödeme yapamadı ama ben nafakamı ödemek zorundayım. Yapımcıdan para alamayınca ben nasıl ödeme yapabilirim? Allah yarına bırakır ama yanına bırakmaz. Allah’a havale ediyorum. İlahi adalete güveniyorum.

* Hiç kimse bu duruma düşmek istemez. Babam şu an 86 yaşında… 70’li yaşlarda Hilal’e ‘Kızım bak musluğun çeşmesi akarken tut, bir kenara biriktirin.’ Demişti. Gelen cevaba bakın ‘Varken dibine kadar yaşarım. Yokken avuç açarım.’ Bu düşüncede hayata bakan birinin sonraki yaşantısı nasıl olur bilemem. Benim için aslolan çocuklarımdır. Aklı selim bir insan televizyonda çıkıp böyle ağlamaz. İyiniyetli bir davranış değil. Hem sonunu düşünmeden itibarımı zedelemeye çalışıyorsun. Yarattığın algı yüzünden iş kaybediyorum. Hem de nafaka istiyorsun. Aramızda bir sorun varsa insani olarak çözemiyorsak hukuki olarak çözeriz. 3 yıldır ne çektiğimi bir Allah, bir de ben bilirim. İnsanlar önce bir kendilerine dönüp baksınlar.