Ceyda Ateş Toplusoy

Olmadı be Halduş... Beraber acı tatlı o kadar çok anımız vardı ki. Nurlar içinde yat, benim canım muzip arkadaşım. Kavuşturulmuş eller, 'Prensesim' diye seslenişin o ses tonun hep kulaklarımda olacak.

Yekta Kopan

Ah be Haldun’un, ah be Raca’m! Çok ama çok üzgünüm. Ankara’dan İstanbul’a göçümüz birlikteydi. Derdimiz, kahkahamız birdi. Raca’mızdı o bizim, kuzumuzdu. Parasız günlerimizde cüzdanımız bir oldu, sıkıntılı günlerimizde sohbetimiz daim oldu. Öyle çok an ve anı var ki şu anda aklımda. Osman, Tunç, sen, ben. Daha kimler kimler var o yılların tanığı... Buraya bir anı yazıp seni gülümseyerek uğurlamak isterdim ama olmadı, yapamadım Raca. Büyük Beşiktaşlı, büyük yürekli dostum. Dayanmamış yüreğin dünyanın derdine, kederine. Gitmişsin. Çok üzgünüm

Murat Akkoyunlu

Haldun Boysan... Huzur içinde uyu.