HABERTÜRK YAZARI BALÇİÇEK İLTER'DEN DUYGUSAL BİR YAZI! UTANDIM!

İşte o yazıdan çarpıcı bir bölüm:

"Bacaklarım ürperiyordu ya rastlarsam ya göz göze gelirsem diye...
5 yıl önce bugün bir adam, bir eş, bir baba, bir gazeteci, bir Ermeni öldürüldü Şişli’de gazetesinin önünde... Üstüne bir gazete örttüler... Kaldırımda yattığı yerde dururken dün utanç içindeydim.
Güvercin tedirginliğinin ne olduğunu bilmediğim...
Bu ülkede Ermeni olmanın ağırlığını hissetmediğim...
Ve bir meslektaşımın göz göre göre öldürülmesine izin verdiğim...
Katillerinin ellerini kollarını sallaya sallaya gezdiği bir ülkede yaşadığım için...
Ödüm patladı, inanın...

Ya Rakel Dink ile karşılaşsaydım?
Ya Arat Dink ile selamlaşsaydım?
Ya Orhan Dink’i görseydi m...
Bakamazdım ki gözlerine...
Ne diyeceğim?

(...)

5 yıl önce ensesine tek bir kurşun sıkıldığı yerdeydim dün Hrant’ın...
"Bir Ermeni’yi öldürdüm" diye bağırmıştı o çocuk! "Bir çocuktan katil yaratanların peşine düşmeliyiz" demişti Rakel Dink...

Çocuk, katil olduğuyla kaldı. Büyük abiler paçayı yırttı.
Vicdanlar yaralandı karara...

Ne çıkar?

Bugün kim, ama kim hangi davanın arkasında durup "Evet bu iş doğrudur!" diyebilir artık?
Dönüş yolunda sözlü bir saldırıya uğradım... "Siz yetmez ama evetçi değil misiniz, memnun musunuz?" diye bağırdı bir kadın.

"Yok" dedim yanılıyorsunuz, "Yetmez ama evetçi" değilim "Evet"çiyim...
Dağıldı kaldı bir anda kadın... Ezber bozuluyor tabii samimiyetin karşısında...
"Üzülüyorum halinize" diye devam etti...
"Üzülmeyin" dedim, "Bunca üzüntünün arasında bir de beni düşünmeyin lütfen"...
Anlatasım yoktu, açıklayasım...
Uzun uzun yürüdüm soğukta Üstümde garip bir ruh hali, dudaklarımda bir şarkı...