Yalnız mı yaşıyorsunuz?
Evet. Yapayalnızım. Geceleri yalnızlıktan ağlıyorum. Ama hayat bu. Annem, babam ve ablam öldü. Kızım var ama o da Bodrum'da yaşıyor. Zaten kızım anneci bir çocuk da değil. Arkadaşlarına daha çok düşkün, onlarla mutlu oluyor. Babamın ikinci evliliğinden iki tane erkek kardeşim var. Onlar ve çocukları benimle ilgileniyor. Sık sık görüşüyoruz.
Anneler Günü için neler söylemek istersiniz?
On sene boyunca kızım ikinci eşi ile evli olduğu sürece hep ağladım. Çünkü Amerika'daydı o zaman ve eşini sevmiyordum, eşi de beni sevmiyordu. Kızım çalışıyordu, damat çalışmıyordu. Eve kızım bakıyordu. Bu durum karşısında benim ne hissettiğimi anne olanlar anlar.
ÇOK AĞLADIM
Damatla aramızdaki bu durumdan dolayı kızım beni Anneler Gününde bile bir kez aramadı. Çok ağladım o süreçte. Şimdi Allah'a hep dua ediyorum: "Allah'ım aklımı başımdan alma. Beni kimseye muhtaç etme, çocuğuma bile. Çünkü on sene anneler günüm bile kutlanmadı."
Zorluk yaşadım tabii. Çocuğumu gidip İsviçre'de doğurmak zorunda kaldım. Kimseyi üzmek istemedim. Eşi Belma Hanım'a saygımdan bunu yaptım. Gözüne hiç gözükmedim yani...
