"Benim enerjimi sağlayan işim, yaşama sevincim ayakta kalma sebebim mutluluğum tiyatro… Dolu dolu koşarak yaşadığım yıllardı. O alışkanlıktan olsa gerek çalışmak benim için yaşadığımı hissetmek demek. Covid dolayısıyla uzun süre evde kaldık. Ağır işçilik olduğuna karar verdiğim ev işleriyle geçti günler. Tamam bitti denilemeyen işler. Ütü saatlerce yapabilirim hiç sıkılmam ama toz almaktan nefret ediyorum mesela. Neyse ki bir ara 10 bölüm hem keyifli hem çok rahat bir ortamda severek oynadığım keyifli set arkadaşlığı da dahil bir dizide çalıştım. Moral oldu doping gibi."
Yarım asra yaklaşan sanat hayatınızda sayısız anılarınız birikmiştir. Onları kaleme alıyor musunuz? Kitap yazma gibi bir isteğiniz var mı?
"Hayatımı yazmayı hiç düşünmedim ama tiyatro ve turne anılarımı düşünebilirim. Çok sevdiğim öğrencim kızım ısrarcı bu konuda yayınevi bile bulmuş, bekliyorlarmış."
Sanat hayatına atılmak isteyen, konservatuvarlarda okuyan ya da sanat eğitimi alan gençlere ne tür tavsiyeler verebilirsiniz?
"Oyuncu olmak isteyenler için birkaç öneri: Uzun bir yolculuktur, yol hiç bitmez. Biz tiyatrocular için oyunculuk sahnede var olma tutkusudur. Gündüz hayal gece düşten hiç vazgeçilmez. Oyuncu olmak tutku ise yaşanır bu duygu. Bilirler yol uzundur, özveri ister, sabır ister. Oyuncu olacaksa kendisini tanımakla başlamalı. Bedenini, zihnini, kalbini, anılarını, acılarını, çocukluğunu, yaşadıklarını, yaşayamadıklarını, öfkesini, kıskançlığını, hırsını vs. vs. her şeyi. Arınmak, kendiyle barışık olana dek. Nereye kadar zorlanabilir? Farkında olmayı başarmak. Aramak, araştırmak, okumak, izlemek, hiç bitmeyen bir yolculuk bu. Şanslılar şimdiki nesil, internette her şeyi bulma, sorgulama, araştırma şansları var."
