İLK ADET GÖRDÜĞÜMDE...

-Burda anlatmak ayıp mı bilmiyorum ama... Ben annemin ilk yokluğunu  gençliğe adım atışımda (adet dönemi) anladım. Bir türlü dinmeyen bir şey bu... O kadar ağladım ki neden benim annem yok. Neden bana bunu anlatacak kimse yok. Sonra doğurdum çok üzüldüm neden annem yok. Hasta oldum dertleşmek istedim yine yok. Bizim için yapılacak bir şey yok, biz mağdur edilmiş çocuklarız. Yapacak bir şey yok.