Etyen Mahçupyan'ın bu yazısı Yiğit Bulut'u çok kızdıracak: Oportünist

Bugünkü köşe yazısında isim vermeden Yiğit Bulut ve Tayyip Erdoğan'a göndermede bulunan Mahçupyan, "oportünistlerin özelliklerinden söz ederek "rakiplerini oyun dışına itmek için yalan söyleyebiliyor, fitne sokabiliyor ve manipülasyon yapabiliyor. ‘Üstleri’ ile muhatap olduğunda ise yaltaklanıyor, ‘ne kadar müthişsiniz beyefendi’ klişesi çevresinde bir edebiyat üretiyor" diye yazdı.

Bir süredir Yiğit Bulut'un "faiz" açıklamalarını eleştiren Etyen Mahçupyan ile Yiğit Bulut arasında atışma yaşanıyordu. Mahçupyan'ın kendisini eleştiren sözlerine TRT'de sert yanıt veren Yiğit Bulut, Mahçupyan'ın "Sızdırılmış kişi" olduğunu söyleyerek "Boşuna kim olduğunuzu iyice deşifre edip ortalığa çıkmayın. Birileri sizi besliyor, köşenizde duruyorsunuz, besleme konumunuzda yolunuza devam edin." ifadelerini kullanmıştı.

Daha sonra ise Akşam yazarı Gülay Göktürk kavgaya dahil olarak Mahçupyan'ı desteklemiş, ancak hemen ardından gazeteden kovulmuştu.

KAVGA DEVAM EDİYOR

Etyen Mahçupyan, Akşam gazetesinde kaleme aldığı "Oportünist" başlıklı bugünkü köşe yazısında, Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan'ı ve başdanışmanı Yiğit Bulut'u kızdıracak göndermelerde bulundu.

Yazısında "Oportünistlerin" özelliklerini yazan Mahçupyan, "bir yandan kendi gerçek niyetini gizlemeye çalışırken, çevresini ve olayları da kendi çıkarı doğrultusunda şekillendirme peşinde" olanlara "oportünist" denildiğini belirten Mahçupyan, "Oportünistlerin peşinde oldukları şey bir güçlü kişinin ardına gizlenerek dizginleri elde tutma isteği oluyor… Pek azı da bizzat birinci adam mertebesine kadar çıkabiliyorlar. Korktukları şey ise afişe olmak, gerçek niyetleriyle tanınmak…" ifadelerini kullandı.

Sözlerinin devamında ise Erdoğan'a göndermede bulunan Mahçupyan, oportünistlerin ataerkil olan kurumsal yapılarda hızla yükseldiğini belirterek "Çünkü buradaki yöneticiler saygı ve övgüye daha kolay tav olabiliyorlar." dedi.

İşte Mahçupyan'ın yazısının ilgili bölümü:

"(...)Karşısındakine nasıl davranacağı tamamen kendisi ile o kişi arasındaki güç dengesi üzerine oturuyor. Eğer bir şekilde ‘astı’ ile muhatapsa otoriter bir yöntem tutturuyor, gücünü her fırsatta gösteriyor ama örneğin eksik bilgi vererek karşısındaki kişinin kendisine bağımlı hale gelmesini sağlıyor. Eş düzeyli kişilerle muhatap olduğunda ne kazanıp ne kaybedeceği muhasebesi yapıyor, karşılıksız bir şey vermemeye çalışıyor, rakiplerini oyun dışına itmek için yalan söyleyebiliyor, fitne sokabiliyor ve manipülasyon yapabiliyor. ‘Üstleri’ ile muhatap olduğunda ise yaltaklanıyor, ‘ne kadar müthişsiniz beyefendi’ klişesi çevresinde bir edebiyat üretiyor, pohpohlamalarını kendisini küçültecek raddeye kadar sürdürmekten gocunmuyor. Giderek müptezelleşmeyi bir zül olarak değil, stratejik bir kazancın gereği olarak sahneye koyuyor.

Oportünistlerin peşinde oldukları şey bir güçlü kişinin ardına gizlenerek dizginleri elde tutma isteği oluyor… Pek azı da bizzat birinci adam mertebesine kadar çıkabiliyorlar. Korktukları şey ise afişe olmak, gerçek niyetleriyle tanınmak… Birçok oportünist niyetlerini saklı tutmayı becerdiğini sanarak yaşıyor. Bunu beceremediğini hissettiğinde ise sinip gizlenmekle daha ‘cesur’ olmak arasında gidip geliyor.

Bu kişiliklerin en hızlı yükseldiği kurumsal yapılar ataerkil zihniyette olanlar. Çünkü buradaki yöneticiler saygı ve övgüye daha kolay tav olabiliyorlar. Türkiye de esas olarak ataerkil bir toplum. O nedenle içimizde çok sayıda oportünist var. Aralarında kişisel rekabet olmayacak kadar mesafe olduğunda, bu oportünistlerin birleşip ‘takım’ oluşturmasına, siyasetten pay kapmaya çalışmasına da tanık oluyoruz. Bu safha çoğu zaman karşılıklı dolduruşa gelerek saldırganlaşmayı ama aynı zamanda ne derece gülünç olunduğunu fark etmeyecek kadar ahmaklaşmayı da getiriyor. İronik olan şu ki, kazançlı çıkmak için sahnede daha fazla yer almaları gerekiyor, ama sahnede olduklarında da toplum onları daha apaçık biçimde tanıyor…"