03 Eyl 2012 10:29
Son Güncelleme: 23 Kas 2018 14:05
''EN ÇOK LALE'Yİ ÜZDÜĞÜME YANIYORUM!'' VAHAP MUNYAR'DAN YURTSAN ATAKAN ÖZRÜ!
Hürriyet yazarı Vahap Munyar, Yurtsan Atakan'ın ölümünün ardından yazdığı yazı için bugün özür diledi.
Lale’yi çok üzdüğüm için özür diliyorum
SEVGİLİ Yurtsan Atakan’ın vefat haberinin şokuyla zihnimde canlanan hastalık sürecinin ilk dönemlerinde tanık olduğum bazı şeyleri arkadaşlar arasında konuşurcasına yazıya döktüm, toprağa verildiği gün yayınladım.
Yurtsan’ın o günlerde yemek borusu kanserini atlatabilmek için ABD’de operasyon geçirmesi gerektiğini, dönemin Genel Yayın Yönetmeni Ertuğrul Özkök’e durumu yansıtmamla Hürriyet’in de masraflara katkıda bulunduğunu belirttim.
Sözünü ettiğim “katkı”, masrafların tamamı şeklinde algılanmış. Oysa özellikle Yurtsan’ın başına gelen yemek borusu kanseri, hem zor, hem de oldukça masraflı bir operasyonu gerektirmişti.
Sevgili Yurtsan, o günlerde daha 6 aylık evli olduğu eşi Lale’nin de büyük desteğiyle önce Türkiye’deki uzmanların kapısını çalmış, bu alanda önde gelen isimlerden, “ABD’de ameliyat olsan daha iyi. Biz bu operasyonu yapmak istemeyiz” tavsiyesini almıştı.
Nitekim Yurtsan, eşi Lale’yle birlikte Türkiye’nin önde gelen uzmanlarını tavsiyelerine uydu, ABD’ye gidip ameliyat oldu. Hürriyet’in o günlerde kendisine verdiği katkı, masrafların yanında elbette küçük kaldı.
Ben bu durumu, küçük de olsa bir dayanışma örneği gibi düşünüp yazdım. Bir meslektaşım bu durumu, “Hayrı başa kakmak ve kendime kahramanlık hikayesi çıkarmak” şeklinde değerlendirmiş, yadırgadığını belirtmiş.
Doğrudur, bizim kültürümüzde büyük de olsa, küçük de olsa yapılan yardımın mahrem kalması esastır ve makbuldür. Yurtsan’ı toprağa vermişken, bunun üzerinden “kahramanlık” yapmaya kalkmak, ne bana, ne de başkasına yakışır.
Böyle bir algı yarattıysam özür diliyorum... En çok da sevgili Lale’yi üzdüğüme yanıyorum...
Nur içinde yat Yurtsan...
Vahap Munyar/Hürriyet
SEVGİLİ Yurtsan Atakan’ın vefat haberinin şokuyla zihnimde canlanan hastalık sürecinin ilk dönemlerinde tanık olduğum bazı şeyleri arkadaşlar arasında konuşurcasına yazıya döktüm, toprağa verildiği gün yayınladım.
Yurtsan’ın o günlerde yemek borusu kanserini atlatabilmek için ABD’de operasyon geçirmesi gerektiğini, dönemin Genel Yayın Yönetmeni Ertuğrul Özkök’e durumu yansıtmamla Hürriyet’in de masraflara katkıda bulunduğunu belirttim.
Sözünü ettiğim “katkı”, masrafların tamamı şeklinde algılanmış. Oysa özellikle Yurtsan’ın başına gelen yemek borusu kanseri, hem zor, hem de oldukça masraflı bir operasyonu gerektirmişti.
Sevgili Yurtsan, o günlerde daha 6 aylık evli olduğu eşi Lale’nin de büyük desteğiyle önce Türkiye’deki uzmanların kapısını çalmış, bu alanda önde gelen isimlerden, “ABD’de ameliyat olsan daha iyi. Biz bu operasyonu yapmak istemeyiz” tavsiyesini almıştı.
Nitekim Yurtsan, eşi Lale’yle birlikte Türkiye’nin önde gelen uzmanlarını tavsiyelerine uydu, ABD’ye gidip ameliyat oldu. Hürriyet’in o günlerde kendisine verdiği katkı, masrafların yanında elbette küçük kaldı.
Ben bu durumu, küçük de olsa bir dayanışma örneği gibi düşünüp yazdım. Bir meslektaşım bu durumu, “Hayrı başa kakmak ve kendime kahramanlık hikayesi çıkarmak” şeklinde değerlendirmiş, yadırgadığını belirtmiş.
Doğrudur, bizim kültürümüzde büyük de olsa, küçük de olsa yapılan yardımın mahrem kalması esastır ve makbuldür. Yurtsan’ı toprağa vermişken, bunun üzerinden “kahramanlık” yapmaya kalkmak, ne bana, ne de başkasına yakışır.
Böyle bir algı yarattıysam özür diliyorum... En çok da sevgili Lale’yi üzdüğüme yanıyorum...
Nur içinde yat Yurtsan...
Vahap Munyar/Hürriyet
