Kar fırtınasının etkisinde kalan kentte hayat felç olmuş; vatandaşlar neredeyse evlerinden çıkamamış, araçlar hareket ettirilememişti.
Günler süren bu kar yağışı İstanbulluların hafızasından hiç çıkmadı.
O yıllardaki bir görgü tanığı 1987 kışının başlangıcını şöyle anlatıyor: "Gece uyandığımda sokak lambasının ışığını büyük gölgelerin kapattığını gördüm.
Perdeyi açtığımda ise ceviz büyüklüğündeki kar taneleri aralıksız, lapa lapa yere düşüyordu. Sabah uyandığımızda ise komşumuzun evini kardan göremiyorduk."
