Down sendromlular anne desteğiyle sosyalleşiyor
- İzmit Belediyesince sosyal sorumluluk projesi kapsamında kurulan kafede çalışan down sendromlular, anneleriyle aynı iş ortamında çalışmalarından aldıkları destek sayesinde sosyal hayata güvenle adım atıyor- Anne Görgün:- "Karşı taraf iletişime geçmese de çocuklarımızın bakışları onları konuşmaya..
KOCAELİ (AA) - Kocaeli'nin İzmit ilçesinde kurulan kafede çalışan down sendromlu gençler, iş hayatına girmenin mutluluğunu yaşamalarının yanı sıra anneleriyle aynı ortamında bulunmalarından aldıkları motivasyonla sosyalleşiyor.
İzmit Belediyesi'nce sosyal sorumluluk projesi kapsamında açılan "Down Cafe"de çalışan, yaşları 22-30 arasında değişen 5 down sendromlu genç, müşterilerine gösterdikleri güler yüzle sosyal ilişki yetilerini geliştiriyor.
Aldıkları garsonluk eğitiminin ardından meslek hayatına atılan gençlerden Ahmet Talha ile Mediha Ceren, anneleriyle aynı yerde istihdam edilmenin sevincini yaşıyor.
Anne Tenzile Görgün, AA muhabirine yaptığı açıklamada, kendilerinin kafede istihdam edilmek için seçildiğini, çocuklarının da 2 ay komilik eğitim aldığını söyledi.
Eğitim sürecinde çocuklarının kendileriyle yarı zamanlı çalıştıklarını kaydeden Görgün, şunları konuştu:
"Böylece buradaki ortama alıştılar, güzel bir şekilde bu süreci tamamladılar. Bu şekilde birçok çocuğumuz sosyal hayatın içinde oldu. İş yerine beraber gelmenin avantajları var. Evde kalmıyorlar, birlikte oluyoruz, çalışıyoruz. Gözümüz arkada kalmıyor, çocuklarımız gözümüzün önünde. Birçok iş yerinde böyle çocuklarımıza iş imkanı tanınır diye umut ediyoruz."
- "Çocuklarımız birebir insanlarla diyalog kuruyor"
Anne Görgün, çocuklarının, insanların bulunduğu yerlerde çalıştığı zaman sosyal hayatın içine girdiğini, birebir insanlarla diyalog kurduğunu anlattı.
Çocukları açısından insanların bulunduğu ortamda çalışmanın çok faydalı olduğunu ifade eden Görgün, şunları aktardı:
"Karşı taraf iletişime geçmese de çocuklarımızın bakışları onları konuşmaya davet ediyor. Çocuklarımız artı bir fazlalıkla dünyaya geliyor, sevgi fazlalığı. Çocuklarımızda eksi yön yok. Çocuklarımız müşterilere servis yaparken gözleriyle sevgi veriyorlar, onlarda ister istemez karşılık veriyorlar, 'Buraya geldiğimiz için çok mutlu olduk, keşke daha önce gelseydik' diyorlar."
Down sendromlu 30 yaşındaki Mediha Ceren Görgün, yaptığı işi çok sevdiğini ifade ederek, "Burada garsonluk yapıyorum, annemi yanımda istiyorum, başka bir şey istemiyorum." dedi.
- "Annem benim kalbimin hazinesi, yol arkadaşım"
Anne Cemile Erdem, çocuğunun sosyalleşmesi açısından kafenin önemli bir rol oynadığını belirtti.
Down sendromlu oğlunun misafirlerle birlikte olmayı öğrendiğine işaret eden Erdem, "Biz Ahmet ile yol arkadaşıydık, şimdi de mesai arkadaşı olduk. Mutluyuz, olmak istediğimiz yerdeyiz. Her şey daha iyi olacak. Ahmet ile 12-13 çocuğumuz daha oldu. Hepsinin annesi olduk, mutluyuz." diye konuştu.
Down sendromlu 22 yaşındaki Talha Ahmet Erdem de yaptığı işi çok sevdiğini belirterek, daha önce babasının kafesinde çalıştığını söyledi.
Hedefinin annesiyle kariyer yapmak olduğunu söyleyen Erdem, "Annem benim kalbimin hazinesi, yol arkadaşım aynı zamanda iş arkadaşım. Onunla mutlu oluyorum, onu çok seviyorum." diye konuştu.
