"10 KÜSUR SAAT BOYUNCA SABRETTİK"
"Kasılmalarımız evde başlamıştı, daha hastaneye ilk girdiğimizde patron mesajını net vermişti: 'Ben ne dersem o!' Kalp atışları o kadar sınırdaydı ki, üzerine geçen on küsur saat boyunca bize sadece sabretmek düştü, sabırla beklemek.
Ama nasıl bir sabır... An geldi güldük, eğlendik, an geldi biraz zorlandık. Sonunda da rahimdeki kocaman miyomumuza, boyna dolanan kordonumuza ve azıcık tombiş delikanlımıza rağmen doğumu tamamlamayı başardık. Doğum sonrası iki anneyi de tebrik ettim. İlk olarak tabi ki Hande'yi. Ardından böyle birini yetiştirdiği için annesini. Ve tabi ki dokuz doğuran sevgili babamızı.
Babalar bu sürecin en ayrılmaz parçası %50 hissedarı. Doğum bitip eve gittiğimde, mesleğim için ne kadar şanslı olduğumu düşünüyordum. Hayatıma kattığı dostluklar için. Hoş geldin Ali! Büyük bir emek sonrasında, neşe içinde, büyük bir sevgiyle dünyaya geldin. Hayatından emek, neşe ve sevgi hiç eksik olmasın."
