İkisini de ayrı ayrı hayata hazırlarken birinin erkek diğerinin kız çocuğu olduğunu unutmuyorum. Şu anda bile ikiz olmalarına rağmen aralarında çok çok fark var. Birinin sevdiğini diğeri sevmiyor biri uyuyorsa diğeri de uyusun diye uğraşmıyorum. İkisiyle de ayrı ayrı ilgileniyorum.
Birbirleri ile kurdukları ilişkiye dikkat ediyorum. Paylaşımcı olmalarına özen gösteriyorum. Ama bunları yaparken de çaktırmadan yapıyorum bir şeyi dayatmak gibi değil de yön vermek gibi…
Baskı yapmıyorum, özgür bırakıyorum. Engelleri aşmayı öğretiyorum. Doğanın bütün duygularını hissedebilecekleri şekilde, köydeki bebekler gibi büyütmeye çalışıyorum.”
