CÜNEYT ÖZDEMİR'İN ÇIKIŞI ŞAŞIRTACAK; RTÜK AZ BİLE YAPIYOR!

RTÜK’ün ceza belgesellerinden kaçış

Bugün Türkiye’de belgeseller RTÜK tarafından televizyon kanallarında ceza niyetine gösteriliyorsa itiraf edeyim bunda bizim de payımız var.

Yıllar boyu üç-beş siyah-beyaz görüntüyü farklı şekillerde montajlayıp, duvarın önüne iki adamı oturtarak röportaj yapıp, sonra da hisli seslerle okuyarak yaptığımız dünyanın en sıkıcı programlarını Türk milletine belgesel diye yutturduk.

Aramızda bunu profesyonel düzeye taşıyıp parayı vuranlar da oldu ama işte her şeyin bir bedeli var. Geçen gün i-Tunes üzerinden belgesel bölümüne girip dünyada ne tür belgeseller yapılıyor diye şöyle bir baktım.
Aklım uçtu...
Mesela bir gazeteci Afganistan’daki bir karakolda askerlerle bir yıl geçirip o bir yılın hikâyesini yapmıştı. Bir diğer belgeselci Maldiv Adaları’nın başbakanı ile aylar geçirip dünya seyahatlerine çıkmış ve bir ülkenin iklim değişikliği savaşını belgeselleştirmişti.

Eski porno yıldızları ile yapılan bir belgeselde bir zamanların seks idolleri porno film endüstrisinden dışlandıktan sonra başlarına gelenleri anlatıyordu.

Bilimsel aşk belgeseli mi istersiniz, geriatri kliniklerinde çekilen filmleri aratmayacak hayat hikâyelerini mi, ne ararsanız var. Hangisini seçeyim bilemedim. En son İngiltere’nin efsanevi mimarı Sir Norman Foster’ın dünyanın her yerindeki binalarının yerden, gökten görüntüleri ile çekilmiş bir belgeseli seyretmekte karar kıldım. Alain de Botton’dan Bono’ya kadar İngiltere’nin önde gelen isimleri bir mimarın verdiği ilhamı bizlere anlatıyordu.

İnanın halimizden utandım.

Coşkun Aral gibi yıllardır binbir emekle ve sabırla bu işe emek harcayan birkaç değerli belgeselciyi saymazsak ortada belgesel yapıyorum havasında dolaşanlara ders olarak oturtup bu belgesellerin en azından bir kısmını izlettirmek gerekiyor.

Dedim ya, ağlak bir ses, 1934 yılında çekilen ‘Ankara’nın Sesi’ adlı Rus belgeselinden araklanan görüntüler ve kameraya bakarak konuşan insanlardan gına geldi.

RTÜK’ün ceza diye izletmesi az bile.

Cüneyt Özdemir/Radikal