Evleneceğini söyleseler inanmazdım. Nasıl karar verdin? Doğru insanı bulduğunda, “İşte budur” dediğinde evleniyormuşsun. Ben de doğru adamı buldum. Zaten hissediyorsun, inan. Sana “İşte budur” dedirten neydi? Hasan Dere. O kadar özelliği var ki hangisini sayayım? Doğru zamanda doğru kişiydi. Nesi ikna etti seni evliliğe? Beni sevmesini sevdim. Çok güzel seviyor benim kocam. El üstünde tutuyor. İnanılmaz merhametli ve güven veriyor. Her şeyimle ilgileniyor, beni mutlu etmek için elinden geleni yapıyor. Beni benden çok düşünmesi, bana sahip çıkması beni cezbetti.
Nasıl tanıştınız? Semiha (Yankı) ablam tanıştırdı. “Siz evlenirsiniz” dedi. Önce “Aman abla, ne gerek var” dedim. Mayıs 2016’da yurtdışında birkaç sahnem vardı. Hasan da beni takip ediyormuş. Semiha ablayı aramış, “Buraya geliyor lütfen konuş. Bizim mekana da gelsin” demiş. Semiha abla numaramı vermiş teknik şeyleri konuşmamız için. Arayınca telefonda kalakaldık. Daha önce görmüş müydün? Fotoğrafını gördüm, “Abla çok yakışıklı” dedim. Yakışıklılar hep problem olur. “Alıcısı çoktur, başımı derde sokarsınız” dedim. Aradığı gün 13 Nisan’dı, akşama kadar telefonda konuştuk. 15 Nisan’da telefona ‘Aşkım’ diye kaydettim. 17 Nisan’da da ‘Kocam’ olarak kaydettim.
İçine mi doğdu evleneceğin? Sanki yıllardır tanıyor gibiydim. Baktım birbirimize ciddi ciddi hesap veriyoruz. 25 Nisan’da yüzyüze geldik. İlk gördüğümde, “Benim kocam, çocuğumun babası” dedim. Elini uzattı, “El mi?” dedim ve dudaklarından öptüm. Çok enteresan, o da beni ‘Kadınım’ diye kaydetmiş. 3. yılımıza giriyoruz. Evlenme teklifi ne zaman geldi? Her dakika. “Seninle evleneceğim, alacağım, kaçıracağım seni” diyordu hep. Evlilik yaramış. İstanbul’u bırakıp Almanya’ya yerleşmek zor oldu mu? Benim devrimim kocam. O nereye ben oraya. Anladım ki onsuz yapamam.
Çok aşık gördüm seni... Bu kadar kıymet gördüğüm adama nasıl aşık olmam. Bir daha mı kalbim bu kadar atacak? Bir daha mı geleceğim dünyaya? Onunla sonsuzluğu paylaşacağım. Çocuklarımız olacak. Dansı bıraktın mı? Bıraktım. Babaanneciğime baktım. En zengin ailede bile yaşayamayacağı hayatı yaşattım. Her şey, ne kazandıysam babaannem içindi. O öldüğünde dedim ki artık kaybedecek bir şeyim yok, çalışmama da gerek yok. Çünkü onun için çalışıyordum. Ve hayatımda bazı şeyleri değiştirmeye başladım. Eşim de kararlarımın doğru olduğunu bana gösterdi.
