Eşini kıskandığın oluyor mu? Gerektiği kadar. Telefonunu kurcalayayım, Facebook’una bakayım... Nefret ederim öyle şeylerden. Bunu bir insan yapıyorsa kendine güveni yoktur. Bunları yapacaksan niye evlendin? Şifresini aldın, girdin baktın ne oldu? Mutsuz olacaksın. Gitmek isteyen bir şekilde gider. Aynen öyle. İş yerinde de aldatır ruhun duymaz. Yanıma gelip “Eşinizle tanışabilir miyiz?” diyenler var. Şaka yapıyorsun... Bir kızcağız geldi, nasıl heyecanlı, “Bir şey söyleyeceğim ama ne olur deli olduğumu düşünmeyin. Sizin eşinizi çok seviyorum, bir kere sarılabilir miyim” dedi. Kızı eşimin yanına götürdüm, bir kere sarıldı, inanılmaz mutlu oldu. Mesela bir lokale gideriz. Dortmund’da Hasan’ı herkes tanır. 20 dakika sonra orası kadınlarla dolar.
Hiç mi korkmuyorsun peki? Neden korkayım. Korkacağım adamla yuva kurup kocam, çocuğumun babası der miyim? Ben olsam sinir olurdum... O kadınlar sonra bir bakıyorsun benim yanımda oturmuşlar. Eşime mesaj atıyorlar, “Hasan bey, sizin hayranınızım ama Asena hanımı tanıdım. Allah sizi ayırmasın, muhteşemsiniz” diye. Anne olmayı düşünüyor musun? Henüz hazır değilim ama istiyorum. Aslında öncelikle eşimin istemesi lazım. Eşim de hazır olmalı.
Onun zaten iki çocuğu var. Bir de kızı olsa güzel olmaz mı? Güzel olur tabii ki ama şimdi işime konsantreyim. İstanbul’da yapmıştınız ama Almanya’da da düğün yapacaksınız galiba? O nikâhtı. Eşimin doğum günü tarihinde evlendik ki ömür boyu unutmasın nikâh tarihimizi... Düğünü de benim doğum günümde yapacağız ki onu da hiç unutmayalım. Herhalde Aralık gibi olacak.
