Araştırma ekibinden emekli FBI dedektifi Vince Pankoke, Hollandalı kamu yayıncısı NOS'a yaptığı açıklamada, bu sonucun yüzde 85 doğru olduğunu söyledi.
Bu tür eski davalarda DNA kanıtı veya video görüntüleri olmadığı için, her zaman ikinci derece kanıtlara güvenmek zorunda kalındığına işaret eden Pankoke, "Yine de teorimizin olasılığı en az %85. Dumanı tüten bir silahımız yok ama yanında boş mermileri olan sıcak bir silahımız var" diye konuştu.
LİSTELERİ NAZİLERE TESLİM ETTİ
Araştırmacıları böyle düşünmeye iten nedenlerden biri, Van den Bergh'in hiç toplama kampında bulunmadığını öğrenmeleri oldu.
Araştırmacılara göre, Van Den Bergh kendini ve ailesini kurtarmak için elinden gelen her şeyi yaptı ve sürgüne gitmesi geçici olarak durduruldu. Van den Bergh, başarılı bir şekilde Yahudi olmadığını savundu. Bu arada kızları için saklanacak bir yer ayarladı.
Tüm önlemlere rağmen, Van den Bergh 1944'te zor durumda kaldı. Toplama kampına gönderilmemesi için verilen geçici erteleme belgesinin süresi doldu. Bu dönemde saklanan Yahudilerin adresleri van den Bergh tarafından Nazilere verildi.
Araştırmaya göre, Yahudi Konseyi, Almanlara iyi işbirliği yaptıklarını kanıtlamak amacıyla gizlenen kişilerin adreslerinin listelerini hazırlamıştı.
Muhtemelen Frank ailesinin saklandığı Prinsengracht 263 adresi de listedeydi ve Yahudi Konseyi'nin önde gelen bir üyesi olan Van den Bergh bu adres dosyasını almıştı.
İSİMSİZ NOT DETAYI
Araştırma ekibini ikna eden bir başka nokta da, savaştan kısa bir süre sonra Otto Frank'a teslim edilen isimsiz bir not oldu.
Bir polis memurunun aile arşivinde kopyası bulunan notta, "Amsterdam'da saklandığınız yer, o sırada O. Nassaulaan, Vondelpark yakınlarında yaşayan A. van den Bergh tarafından Amsterdam, Euterpestraat'taki Yahudi Göçü Bürosu'na bildirildi" yazıyordu.
Frank ailesinin Nazi toplama kampından sağ kurtulan tek üyesi olan baba Otto Frank notun varlığını ancak ihanetin 1964'te ikinci kez soruşturulması sırasında fark etti.
