Yazar Deniz Kılıç’tan yeni kitap: Efla/Yalancı Kasım

Türk roman yazarı Deniz Kılıç’ın çocukluk dönemi İzmir’de geçti. İlkokul hayatını İzmir / Çeşme Namık Kemal İlköğretim Okulunda tamamladıktan sonra bazı nedenlerden dolayı babasının doğduğu topraklara yani Kilis’e göç etmişlerdir. Bu sebeple ortaöğretim ve lise hayatını burada tamamlamıştır. Üç üniversite bitirmiş olup, dördüncü üniversite öğrenimine devam etmektedir.

Efla/Yalancı Kasım kitabındaki; "Bir değirmenin su sesini bile duyabilmek mümkündü burada" cümlesi çocukluk yıllarının yansımasıdır.

Şu anda devlet kadrolarından birinde görev yapmaktadır.

Romanlarında, insanların başına gelmiş veya gelebilecek talihsizlikleri vurgulamış, hayatın güçlükleri karşısında dayanmaları gerektiğini anlatmaya çalışmıştır.

Efla / Yalancı Kasım isimli ilk kitabında oluşturduğu kurgu, çağımızın gerçekliğini gözler önüne sermekte ve insanların para hırsıyla ne denli kötü bir karaktere dönüşebileceğini ortaya koymaktadır.

“Efla/ Yalancı Kasım” yazarın yayımlanan ilk kitabı olmasına rağmen kısa sürede okuyucular tarafından büyük bir beğeni toplamış ve kitap uygulamalarında gerek kitap ve gerekse yazar milyonlarca gösterime erişmiş ve alıntıları yüz binlerce beğeniye erişmiştir. Türkiye’nin en büyük kitap platformlarından birinde önce çıkan kitaplarda( son bir yıl içerisinde yazılanlardan en çok okunanlar) 12.sırada ve ilgi gören kitaplarda(son beş yıl içerisinde yazılan kitaplarda en çok okunanlar) 658.sırada kendine yer edinmiştir.

Deniz KILIÇ kitabını şu şekilde özetliyor; kitapta “Belis”yani “Efla”isminde çok kötü karektere sahip bir baş kahraman bulunuyor. Diğer kahramanın ismi ise “Deniz” yani “Ef.”

Eğer bir aşk hikayesi okumaya değil yaşamaya hazırsanız okumanızı isterim. Deniz ve Belis kısa kısa ve dar sokaklarda karşılaşır. Şu alıntı giriş kısmında yer alır ve “Ona çıkan yollar” bölümüne ithaf edilmiştir.

“Hangi dar sokaklar birleştirir iki insanı? Belki de çıkmaz bir sokağa atılıdır adımlar.
Yolun çıkmaz olduğunu bilmek için yürümek gerekmiyor mu? Ben o sokaklarda yalnız yürüdüm ve bütün yollar ona çıktı.”

Deniz’in ona olan aşkını çok seveceğinize eminim. Çünkü O ilk karşılaşmalarını şöyle betimlemiş;

“ -Kasım ayının yaprakları dalından ayıran ayazı, beni onun gülüşündeki sıcaklıktan ayırmaya yetmiyordu. Kilitli kalan bölmelerini bile açıp kalbimin, ısıtıyordu içimi.”
Belis’in ona sarılmasını ise şu düşündürücü cümle ile belirtmiş.
“Kolların hissizleşmişti madem bana neden sarıldın?”
Siz böyle bir ayrılık cümlesine şahit oldunuz mu?
Onsuz kalmak başka nasıl anlatılırdı ki.
“Asla bilmediğim bir yer orası, sensizliğe seyahat ediyorum…”
En sevdiği bir çift gözü anlatmak için kurduğu cümleyi siz yorumlayın.
“Gözlerinizi her kapattığınızda onun gözleriyle tesadüf ettiğiniz bir an vardı kafanızın içinde”
Yani kısaca şunu söylemek istiyorum. “Bazı yollar, yıllar alır.”
Bu bir romandan fazlası neden mi ?
“- Yaşadığımız hayatı ne sanıyorsun.
Yaşadığımız her an, henüz yazılmamış bir kitap.”
Ve aslında kitapta ki karakterler;
“Onlar bu kitabın ölüleri. Onları bu sayfaların arasına gömdüm.”