Ünlü spiker sahneye çıkıyor!
Habercilikte 20 yılı geride bırakan isim, müzik dünyasına adım atıyor.
Uzun senelerini haberciliğe veren Banu Güven, Yurt Gazetesi'ne verdiği röportajda 18 Temmuz 2014 tarihinde Nardiss Jazz Club'da ilk kez sahneye çıkacağını açıkladı. Uzun zamandır sahne yapmak istediğini belirten Banu Güven, 'Caz'la nasıl tanıştığını anlattı:
"Cazı ilk kez Ella Fitzgerald'la duydum. “Basin Street Blues”u söylüyordu. Orada Louis Armstrong taklidi yapar bir de. "Ne kadar tatlı, ne kadar neşe veren bir şey bu müzik" diye düşünüyordum hep. TRT 3'ün şu an olmayan o harika programlarını dinliyordum. Şebnem Tüfekçi, Yavuz Aydar ve Hülya Tunçağ benim hocalarım sayılırlar. Sonra “Billie Holiday var, tanıyor musun?” diye sordular. Bir anda kendimi Miles Davis konserlerinde buldum. İstanbul festivallerinde çok iyi müzisyenler çalıyordu. Geceden kuyruğa girip, bilet bulamadığım konserlere Açıkhava'nın tellerinde delik açmak suretiyle içeriye girdiğimi hatırlarım."
“MÜZİSYEN OLMAYI ÇOK İSTERDİM”
"Ben yıllarca gece programları yaptım. Nardiss Jazz Club, o zamanlar yeni açılmıştı. İşten dolayı gidemiyordum ama ne olup bittiğini hep takipteydim. Sonra Sibel Köse'nin bir atölyesi olduğunu öğrendim. Bir zaman sonra oraya gitmeye başladım. Sibel Köse gibi insanların elime değmesi büyük bir ayrıcalık benim için. İlk başta sevdiğim bir takım şarkıları duyduğum gibi söylemeye, daha sonra nasıl söylemem gerektiğini öğrenmeye çalıştım. Önce standardı öğrenmek, daha sonra kendinizi geliştirmek zorundasınız ki özgürleşebilin... Müzisyen olmak isterdim ben. Ama müzisyenlerin hayatı çok zor. Çünkü müzik de bugün klibiyle, görünüşüyle paket halinde satılıyor. Caz o yüzden apayrı bir yerde duruyor; yüksek bir müzik."
"Cazı ilk kez Ella Fitzgerald'la duydum. “Basin Street Blues”u söylüyordu. Orada Louis Armstrong taklidi yapar bir de. "Ne kadar tatlı, ne kadar neşe veren bir şey bu müzik" diye düşünüyordum hep. TRT 3'ün şu an olmayan o harika programlarını dinliyordum. Şebnem Tüfekçi, Yavuz Aydar ve Hülya Tunçağ benim hocalarım sayılırlar. Sonra “Billie Holiday var, tanıyor musun?” diye sordular. Bir anda kendimi Miles Davis konserlerinde buldum. İstanbul festivallerinde çok iyi müzisyenler çalıyordu. Geceden kuyruğa girip, bilet bulamadığım konserlere Açıkhava'nın tellerinde delik açmak suretiyle içeriye girdiğimi hatırlarım."
“MÜZİSYEN OLMAYI ÇOK İSTERDİM”
"Ben yıllarca gece programları yaptım. Nardiss Jazz Club, o zamanlar yeni açılmıştı. İşten dolayı gidemiyordum ama ne olup bittiğini hep takipteydim. Sonra Sibel Köse'nin bir atölyesi olduğunu öğrendim. Bir zaman sonra oraya gitmeye başladım. Sibel Köse gibi insanların elime değmesi büyük bir ayrıcalık benim için. İlk başta sevdiğim bir takım şarkıları duyduğum gibi söylemeye, daha sonra nasıl söylemem gerektiğini öğrenmeye çalıştım. Önce standardı öğrenmek, daha sonra kendinizi geliştirmek zorundasınız ki özgürleşebilin... Müzisyen olmak isterdim ben. Ama müzisyenlerin hayatı çok zor. Çünkü müzik de bugün klibiyle, görünüşüyle paket halinde satılıyor. Caz o yüzden apayrı bir yerde duruyor; yüksek bir müzik."