TUNA KİREMİTÇİ'NİN KELEBEK'TEKİ KÖŞESİNE KOYDUĞU "GİTARLI SOHBET" İLANI ETİK Mİ?
Taraf'ın Telesiyej yazarı, Hürriyet Kelebek yazarı Tuna Kiremitçi'nin köşesine koyduğu ilandan yola çıkarak yeni bir tartışmanın fitilini ateşledi: Kendi köşende kendi reklamını yapabilir misin?
Kendi köşende kendi reklamını yapabilir misin
Yaparsın yapmaya da, ne kadar etik olur bu?
İletişim herkesin hakkı, ama bedelini başkalarına ödetmemek koşuluyla tabii.
Bir program sunucusu kendi programında, bir köşe yazarı kendi köşesinde kendi reklamını yapabilir mi?
Tv programının saniyeleri, gazete köşesinin sütun santimi aslında kimin malıdır? Ne program sunucusunun, ne köşe yazarının, hatta ne de yayın organının sahibinin malıdır! Aslında tv seyircisinin ve gazete okurunun malıdır.. Çünkü bunlar ticari alanlar değil, kamu alanlarıdır; seyirciye, okura bilgi veren, yorum yapan, kültür sunan hizmet alanlarıdır sadece.
Bu yüzden de ne bir tv programının sunucusu, ne de bir gazete köşesinin yazarı, kendine emanet edilen alanlarda, kendi kişisel reklamını ve iletişimini yapmalıdır.. en azından etik değildir bu.
Yukarıdaki soruları sorduran mevzuları yazmaktan da bezdim artık aslında.. ama burası da İsveç, Norveç, Danimarka değil tabiatıyla, meydan boş.. yani ne seyirci haklarını, ne okur haklarını savunan STK’lar var ortada, ne de medyanın bizzat kendi içinde doğru dürüst sektörel bir otokontrol kültürü var! E bunlar olmayınca da köşeci kardeşler ve hatta programcı abiler, diledikleri gibi kullanıyorlar kendilerine emanet edileni.
Hatta bu bir adet haline geldi artık.
Son örnek Hürriyet Kelebek yazarı Tuna Kiremitçi’den.
Cumartesi günkü köşesine şöyle bir ilan koymuş:
“Bugün (cumartesi) 16:00’da, Bursa’daki Anatolium AVM’de ‘gitarlı sohbet’ yapıyorum. Beklerim.”
Hürriyet gazetesinin Kelebek ekinin kamu alanına yerleşmiş, yani okura ait alanı işgal etmiş kişisel reklam mesajından başka bir şey değil bu.
Oysa aynı ekin hemen hemen her sayfasında ticari alanlar yer alıyor! Parayı bastırıp gitarlı sohbet mi neyse, duyurabilir isteyen.
Telesiyej/Taraf
Yaparsın yapmaya da, ne kadar etik olur bu?
İletişim herkesin hakkı, ama bedelini başkalarına ödetmemek koşuluyla tabii.
Bir program sunucusu kendi programında, bir köşe yazarı kendi köşesinde kendi reklamını yapabilir mi?
Tv programının saniyeleri, gazete köşesinin sütun santimi aslında kimin malıdır? Ne program sunucusunun, ne köşe yazarının, hatta ne de yayın organının sahibinin malıdır! Aslında tv seyircisinin ve gazete okurunun malıdır.. Çünkü bunlar ticari alanlar değil, kamu alanlarıdır; seyirciye, okura bilgi veren, yorum yapan, kültür sunan hizmet alanlarıdır sadece.
Bu yüzden de ne bir tv programının sunucusu, ne de bir gazete köşesinin yazarı, kendine emanet edilen alanlarda, kendi kişisel reklamını ve iletişimini yapmalıdır.. en azından etik değildir bu.
Yukarıdaki soruları sorduran mevzuları yazmaktan da bezdim artık aslında.. ama burası da İsveç, Norveç, Danimarka değil tabiatıyla, meydan boş.. yani ne seyirci haklarını, ne okur haklarını savunan STK’lar var ortada, ne de medyanın bizzat kendi içinde doğru dürüst sektörel bir otokontrol kültürü var! E bunlar olmayınca da köşeci kardeşler ve hatta programcı abiler, diledikleri gibi kullanıyorlar kendilerine emanet edileni.
Hatta bu bir adet haline geldi artık.
Son örnek Hürriyet Kelebek yazarı Tuna Kiremitçi’den.
Cumartesi günkü köşesine şöyle bir ilan koymuş:
“Bugün (cumartesi) 16:00’da, Bursa’daki Anatolium AVM’de ‘gitarlı sohbet’ yapıyorum. Beklerim.”
Hürriyet gazetesinin Kelebek ekinin kamu alanına yerleşmiş, yani okura ait alanı işgal etmiş kişisel reklam mesajından başka bir şey değil bu.
Oysa aynı ekin hemen hemen her sayfasında ticari alanlar yer alıyor! Parayı bastırıp gitarlı sohbet mi neyse, duyurabilir isteyen.
Telesiyej/Taraf