SEVGİLİ NEDİM BEN SANA NE DİİM! YILMAZ ÖZDİL'DEN NEDİM ŞENER'E ÇARPICI TAVSİYELER!
Hürriyet yazarı Yılmaz Özdil, tahliye olan meslektaşı Nedim Şener'e öyle tavsiyelerde bulundu ki!
Ne diim...
Sevgili Nedim...
Ben sana ne diim.
*
İstihbarat Yalanları
Dink Suikastı filan...
Sana ne kardeşim?
*
Bak, Hrant’ı öldürene 22 sene verdiler. Sen misin araştıran... Seni 32 seneyle yargıladılar. Yazdığın kitap alt tarafı
208 sayfaydı, 375 gün içerde yattın. Maazallah... Ya 500 sayfa yazsaydın?
*
Kurcalama gari.
İlla kurcalayacaksan...
Özetle bari.
*
Başbakanımız “ben ona kefilim” diyor, sen oturuyorsun “Hayırsever Terrorist” diye, Şeyh Yasin El Kadı’nın ipliğini pazara çıkarıyorsun. Koskoca maliye bakanımıza “Kemal Abi” diyorsun, marifetlerini yazıyorsun. “Tepeden Tırnağa Yolsuzluk”u deştin, “Naylon Holding”i deştin, eline ne geçti? Başroldeki güya kırmızı bültenle aranırken, güle oynaya geldi, sen içeri girdin, o affedildi... Dua et, olgun adammış, kitabını imzalatmak için seni
ziyarete gelmedi!
*
Yazma artık öyle şeyler.
Bırak bu işleri.
*
Çünkü, kimi yazdıysan paçayı kurtardı. Senin yüzünden Zeus’un başı yandı. Deyyus oldu.
*
Kusura bakma ama, sanırım ayağın sıkıyor, maşallah dediğin üç gün yaşıyor... Abdi İpekçi Ödülü aldım diye övünüyorsun, vurdular. Çetin Emeç’in ilkelerine bağlıyım diyorsun, katlettiler. Metin Göktepe Ödülü almakla övünüyorsun, öldürdüler. Kemal Sunal Kültür Sanat Ödülü aldın, genç yaşta gitti. Gazetecilerin “tecavüzcü” olduğu ortaya çıktı, sen hâlâ, Sedat Simavi Ödülü, Türkiye Gazeteciler Cemiyeti Ödülü, Çağdaş Gazeteciler Derneği Ödülü’nle gurur duyuyorsun. Burdakileri bitirdin, gittin, Uluslararası Basın Enstitüsü tarafından Basın Özgürlüğü Kahramanı seçildin, ödülünü eve koydun, anında evi basıp, özgürlüğünü aldılar.
*
Alma bu tür ödülleri...
Karın doyurmuyor.
Avanta al.
Özgür kal.
*
Hazır, yabancı istihbarat örgütleri kiloyla gazeteci satın alırken, ciğeri beş para etmez tiplere dolar öderken... Hapiste zayıfladın ama, sırf malum yerin bile altı okka, fırsatı değerlendir.
*
Evinle işin arasındaki raylarda, tren gibi yaşadın bunca sene... Görüyorsun, olmuyor böyle. Açılım yap, uç biraz. Bakanların, işadamlarının
uçağına bin. Gez. Ferah ferah yaz.
*
Mesela, şöyle yaz...
Gülelim oynayalım
kam alalım dünyadan
ma-i tesnim içelim
çeşme-i nev-peydadan
kah varıp
havuz kenarında
hıraman olalım
kah gelip
kasr-ı cinan seyrine
hayran olalım
kah şarkı okuyup
kah gazel-han olalım
İşte üç çifte kayık
iskelede amade...
Gidelim serv-i revanım
yürü Sadabad’e
*
Bu da, Nedim.
Senin adaşın.
*
Lale Devri’nin yazarı...
Duayen yalaka.
*
Düşün bu hususta.
Sadrazamları yağla.
Padişah efendimizi yala.
“Halkın gerçekleri öğrenme hakkı” falan
diye tutturma.
Aklını başına topla.
*
Biat et...
Ol emre amade
Aksi halde...
Serv-i revanım
Gerisin geri Silivri’ye!
Yılmaz ÖZDİL / HÜRRİYET
Sevgili Nedim...
Ben sana ne diim.
*
İstihbarat Yalanları
Dink Suikastı filan...
Sana ne kardeşim?
*
Bak, Hrant’ı öldürene 22 sene verdiler. Sen misin araştıran... Seni 32 seneyle yargıladılar. Yazdığın kitap alt tarafı
208 sayfaydı, 375 gün içerde yattın. Maazallah... Ya 500 sayfa yazsaydın?
*
Kurcalama gari.
İlla kurcalayacaksan...
Özetle bari.
*
Başbakanımız “ben ona kefilim” diyor, sen oturuyorsun “Hayırsever Terrorist” diye, Şeyh Yasin El Kadı’nın ipliğini pazara çıkarıyorsun. Koskoca maliye bakanımıza “Kemal Abi” diyorsun, marifetlerini yazıyorsun. “Tepeden Tırnağa Yolsuzluk”u deştin, “Naylon Holding”i deştin, eline ne geçti? Başroldeki güya kırmızı bültenle aranırken, güle oynaya geldi, sen içeri girdin, o affedildi... Dua et, olgun adammış, kitabını imzalatmak için seni
ziyarete gelmedi!
*
Yazma artık öyle şeyler.
Bırak bu işleri.
*
Çünkü, kimi yazdıysan paçayı kurtardı. Senin yüzünden Zeus’un başı yandı. Deyyus oldu.
*
Kusura bakma ama, sanırım ayağın sıkıyor, maşallah dediğin üç gün yaşıyor... Abdi İpekçi Ödülü aldım diye övünüyorsun, vurdular. Çetin Emeç’in ilkelerine bağlıyım diyorsun, katlettiler. Metin Göktepe Ödülü almakla övünüyorsun, öldürdüler. Kemal Sunal Kültür Sanat Ödülü aldın, genç yaşta gitti. Gazetecilerin “tecavüzcü” olduğu ortaya çıktı, sen hâlâ, Sedat Simavi Ödülü, Türkiye Gazeteciler Cemiyeti Ödülü, Çağdaş Gazeteciler Derneği Ödülü’nle gurur duyuyorsun. Burdakileri bitirdin, gittin, Uluslararası Basın Enstitüsü tarafından Basın Özgürlüğü Kahramanı seçildin, ödülünü eve koydun, anında evi basıp, özgürlüğünü aldılar.
*
Alma bu tür ödülleri...
Karın doyurmuyor.
Avanta al.
Özgür kal.
*
Hazır, yabancı istihbarat örgütleri kiloyla gazeteci satın alırken, ciğeri beş para etmez tiplere dolar öderken... Hapiste zayıfladın ama, sırf malum yerin bile altı okka, fırsatı değerlendir.
*
Evinle işin arasındaki raylarda, tren gibi yaşadın bunca sene... Görüyorsun, olmuyor böyle. Açılım yap, uç biraz. Bakanların, işadamlarının
uçağına bin. Gez. Ferah ferah yaz.
*
Mesela, şöyle yaz...
Gülelim oynayalım
kam alalım dünyadan
ma-i tesnim içelim
çeşme-i nev-peydadan
kah varıp
havuz kenarında
hıraman olalım
kah gelip
kasr-ı cinan seyrine
hayran olalım
kah şarkı okuyup
kah gazel-han olalım
İşte üç çifte kayık
iskelede amade...
Gidelim serv-i revanım
yürü Sadabad’e
*
Bu da, Nedim.
Senin adaşın.
*
Lale Devri’nin yazarı...
Duayen yalaka.
*
Düşün bu hususta.
Sadrazamları yağla.
Padişah efendimizi yala.
“Halkın gerçekleri öğrenme hakkı” falan
diye tutturma.
Aklını başına topla.
*
Biat et...
Ol emre amade
Aksi halde...
Serv-i revanım
Gerisin geri Silivri’ye!
Yılmaz ÖZDİL / HÜRRİYET