Sevgili Serdar,
İki günde bir yarım sayfa "Hıncal" yazmana ve yolla okunur olma, internette yayılma arzu ve keyfine saygı duyuyorum. Yazabildiğin kadar yaz.. Bir dostumun mutluluğuna katkıda bulunmak beni de mutlu eder..
Ama kusura bakma, saçma sapan iddialarına yanıt veremem, seni muhatap alamam.. Hem vaktim yok, hem bana yakışmaz.
Şimdi bak.. "Hıncal tartışmayı bilmez.. Hıncal okumaz.. Hıncal dünyayı kendinden ibaret sanır.. Hıncal yaşlanmayı bilmez. Yaşlandıkça küçülür.. (İnkâr ediyor ama yazısının özü ve yazılma amacı buydu, Akşam okuru geri zekâlı değil..) Hıncal yalancı. Hıncal kendi hayal dünyasında yaşar. Hıncal kısır döngüden çıkamaz.. Hıncal korkak" diyorsun, sonra da oturup günlerce beni yazıyorsun.. Yahu bu dediklerin doğruysa, günler ve sayfalar boyu Hıncal yazmaya değer mi?.
Durduk yerde "Hıncal" yazıları yazıyorsun. "Gık" demiyorum.. Bu defa manşet atıyorsun.. "Hıncal bulaşmayı bırak.."
Bunlar sağlıklı düşünceler, sağlıklı işler mi, sevgili dostum..
Dahası..
"Erkeksen karşıma çık" gibi artık "Çocukça" bile diyemeyeceğim laflarla meydan okuma şovları yapıyorsun..
Gazete de senin, köşen de.. Otur istediğin kadar Hıncal yaz.. İstediğin kadar kendini tatmin et.. Karışmam. Kızmam.. Güler geçerim.. Tamam mı?..
Sana son sözüm..
Koca yazına karşılık minnacık yanıtımda, geçen defa büyük spor adamı Bobby Robson'un iki cümlelik bir lafını alıntılamıştım.. İkinci cümle bilgisayara kurban gitmiş..
Şimdi tamamı.. Oku.. Kes.. Bir muska yaptır, içine koy, boynuna as!..
"Frank Sinatra'yı 80 yaşındayken şarkı söylerken izledim, hayatta şahit olduğum en güzel şeydi. Önemli olan, kim olduğun ve nerede olduğundur!.."